θ΄
ΤΙΣ ΝΕΦΕΛΕΣ ἀφήνοντας πίσω τοὺς * Ταξιδεύουν τῶν βράχων τ΄ ἀγάλματα
Μὲ τὸ στῆθος μπροστὰ σὰ ν΄ ἀμπώχνουνε * Στοὺς ἄνεμους μέσα τὰ μέλλοντα
Μὴν οἱ γύπες τὰ πάρουν κι αὐτὰ * μυρωδιὰ καὶ χιμήξουν!
Ἡ καμπάνα σημαίνοντας θάνατο * Τῶν χωριῶν τὰ κοπάδια κατέβηκαν
Στὶς πλάγιες ποὺ ἀγναντεύουν τὸ πέλαγο * Καὶ φωνὴ τοὺς ἀνέμους ἐτάραξεν
Ἂχ ἡ πεῖνα μας ἔχει, παιδιὰ * τὴν ψυχὴ σκοτεινιάσει!
Στῶν ἐθνῶν τὰ κρυμμένα ἐργοστάσια * Μὲ τὸ στάρι ἑτοιμάζουνε μέταλλα
Τὸ θεριὸ ποὺ δὲ θέλουνε θρέφουνε * Καὶ τὸ στόμα του νὰ γιγαντώνεται
Ὥσπου νὰ μὴ μείνει κανεὶς * καὶ τὰ κόκαλα τρίξουν!
Ἀλλὰ πρὶν στὴν κοιλάδα ποὺ σείστηκε * Λὲς καὶ στένων ὁ Ἅδης ἐβόησε
Τῶν σπιτιῶν οἱ σκέπες ξεκαρφώθηκαν * Καὶ τὸ θαῦμα τ΄ ἀνέλπιστο φάνηκαν
Οἱ γυναῖκες ν΄ ἀκοῦν σιωπηλὰ * στῶν βρεφῶν τοὺς τὸ κλάμα!
Ἡ ζωὴ ποὺ τὸ θάνατο γεύτηκε * Σὰν τὸν ἥλιο γυμνὴ ξαναγύρισε
Καὶ μὴν ἔχοντας ἂχ ἄλλο τίποτε * Ἡ ζωὴ ποὺ τὰ πάντα σπατάλησε
Στὰ χαλάσματα κάρφωσε μία * παπαροῦνα ποὺ λάμπει!
Ἂν ποτὲ τὸ γεράκι ξανάδινε * Τὴ φωνὴ τοῦ προβάτου ποὺ σπάραξε
Μὲ τ΄ αὐτὶ στὸ χορτάρι θ΄ ἀκούγαμε * Τῶν νεκρῶν τὴν ὀργὴ πὼς γυμνάζεται
Τὸ σκοτάδι ν΄ ἁρπάξει μεμιᾶς * κι ἀπ΄ τὴν ἄλλη νὰ δείξει!
Σελ. 12345678910111213141516171819202122232425262728293031323334353637383940414243444546474849505152535455
