ἰα΄

ΘΑ ΚΑΡΩ Μοναχὸς * τῶν θαλερῶν πραγμάτων
Σεμνὰ θὰ ὑπηρετῶ * τὴν τάξη τῶν πουλιῶν
Στὸν ὄρθρο τῆς Συκιᾶς * ἀπὸ τὶς νύχτες θά ΄ρχομαι
Κατάδροσος * νὰ φέρω στὴν ποδιά μου
Τὸ κυανὸ * τὸ ρόδινο τὸ μὼβ
Καὶ τὶς γενναῖες του νεροῦ * ν΄ ἀνάβω
Σταγόνες * ὁ γενναιότερος.

Εἰκονίσματα θὰ * ΄χω τ΄ ἄχραντα κορίτσια
Ντυμένα στοῦ πελᾶ * γοὺς μόνο τὸ λινὸ
Θὰ δέομαι νὰ πὰ * ρεῖ τῆς μυρτιᾶς τὸ ἔνστικτο
Ἡ ἁγνότη μου * καὶ τοὺς μυῶνες θηρίου
Τὸ ποταπὸ * τὸ δύστροπο τὸ ἀχνὸ
Στὰ σφριγηλὰ σωθικὰ * νὰ πνίξω
Γιὰ πάντα * ὁ σφριγηλατότερος.

Θὰ περάσουν καιροὶ * πολλῶν ἀνομημάτων
Τοῦ κέρδους τῆς τιμῆς * τῶν τύψεων τοῦ δαρμοῦ
Λυσσώντας θὰ χιμάει * ὁ Βουκεφάλας τοῦ αἵματος
Τὶς ἄσπρες μου * λαχτάρες νὰ λαχτίσει
Τὴν ἀντρεία * τὸν ἔρωτα τὸ φῶς
Καὶ κραταιὲς ὀσφραίνοντας * τὶς νὰ χλι-
μιντρίσει * ὁ κραταιότερος.

Ἀλλὰ τότε στὶς ἓξ * τῶν ὑψωμένων κρίνων
Ποῦ ἡ κρίση μου θὰ κά * νει ρῆγμα τοῦ Καιροῦ
Ἡ ἑνδέκατη ἐντολὴ * θ΄ ἀναδυθεῖ ἀπ΄ τὰ μάτια μου
θά ΄ναι αὐτὸς * ὁ κόσμος ἢ δὲ θά ΄ναὶ
Ὁ Τοκετὸς * ἡ Θέωσις τὸ Ἀεὶ
Ποῦ μὲ τὰ δίκαιά της ψυχῆς * μου θά ΄χω
Κηρύξει * ὁ δικαιότερος.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΕΚΤΟΝ
ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ