493 Καθόλου ἀσήμαντο πὼς ἤδη τὸ 406, “στοὺς Βατράχους τοῦ Ἀριστοφάνη, ὁ Αἰσχύλος, ὁ Σοφοκλῆς καὶ ὁ Εὐριπίδης ἔχουν ἤδη καταταχθεῖ ὡς οἱ τρεῖς μεγάλοι τραγικοί”. Λίγα χρόνια μετὰ καταδικάζεται ὁ Σωκράτης, καὶ λίγο ἀργότερα οἱ τρεῖς αὐτοὶ τραγικοὶ ποιητές, “ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Λυκούργου καὶ πέρα, εἶναι ‘κλασικοὶ’ μὲ τὴν αὐστηρὴ ἔννοια τοῦ ὅρου” (Βιντὰλ–Νακέ, Μῦθος καὶ τραγωδία στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅ.π., σ. 257.)
494 Γκάθρυ, Οἱ Ἕλληνες φιλόσοφοι, ὅ.π., σ. 82· πρβλ. τοῦ ἰδίου, A History of Greek Philosophy, τ. Δ΄, Cambridge 1975, σ. 10, γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ Πλάτωνα: “κατὰ πᾶσα πιθανότητα ὁ Πλάτων γεννήθηκε τὸ 427 π.Χ. καὶ πέθανε σὲ ἡλικία 80 ἐτῶν τὸ 347. Γενέθλιος τόπος του εἴτε ἡ Ἀθήνα εἴτε ἡ Αἴγινα (Δ.Λ. 3.3). Ὅσο γιὰ τὴν οἰκογένειά του, μὲ τὰ λόγια τοῦ Ἀπουλήϊου ‘de utroque nobilitas satis clara’. Ὁ πατέρας του Ἀρίστων ὑπολόγιζε τὴν καταγωγή του ἀπὸ τὸν Κόδρο, τελευταῖο βασιληᾶ τῶν Ἀθηνῶν, καὶ ἡ οἰκογένεια τῆς μητέρας του Περικτιόνης συνδεόταν μὲ τὸν Σόλωνα, ὁ ὁποῖος, σύμφωνα μὲ τὴν παρατήρηση τοῦ Φὴλντ (Ὁ Πλάτων καὶ οἱ σύγχρονοί του, 4), μπορεῖ νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ λιγώτερο σεβαστὴ ἀρχαιότητα, ὅμως διέθετε τοὐλάχιστον τὸ πλεονέκτημα ὅτι ὄντως εἶχε ὑπάρξει.”
Σελ. 123456789101112131415161718192021222324252627282930313233
