28 Μαρροῦ, Histoire de l’Éducation dans l’Antiquité, Παρίσι 19584, σελ. 329 κ.ἑ. [Πρβλ. τὸν Δρακόπουλο, Μεσαίωνας, ὅ.π., σ. 54: “(Οἱ Ρωμαῖοι) δὲν ἀκολουθοῦσαν τὸ ἐτρουσκικὸ ἀλλὰ τὸ ἀθηναϊκὸ πρότυπο πολιτειακῆς ὀργανώσεως καὶ πολιτισμοῦ … Ἡ ἄνοδος τῶν πληβείων καὶ ἡ συμμετοχή τους στὴν ἐξουσία, δὲν ἔχει τὸ ἀνάλογό της στὴν ἰταλικὴ ἱστορία, ἀλλὰ στὴν ἱστορία τοῦ ἑλληνικοῦ δήμου. Τὸ ρωμαϊκὸ ἀλφάβητο ἔχει ἑλληνικὴ προέλευση. Ὁ πρῶτος ἐπώνυμος Ρωμαῖος λογοτέχνης εἶναι ὁ Ἕλλην Λίβιος Ἀνδρόνικος. Οἱ ἑλληνικοὶ θεοὶ εἰσήχθησαν στὴν Ρώμη κατὰ τὴν κλασικὴ ἐποχή: ὁ ναὸς τῆς Δήμητρας, π.χ., κατασκευάστηκε στὴν Ρώμη ἀπὸ Ἕλληνες καλλιτέχνες τὸ 493, δηλαδὴ τὴν ἐποχὴ τῆς μάχης τοῦ Μαραθῶνος καὶ ὄχι τὴν ἑλληνιστικὴ ἐποχή.”]
29 Pirenne, Les Empires du Proche–Orient et de la Méditerranée. Rapport de synthèse (Antiquité): Les grands empires, Recueils de la Société Jean Bodin pour l’Histoire comparative des Institutions, τ. 31, Βρυξέλλαι 1973, σ. 18.
30 Peters, The Harvest of Hellenism. A History of the Near East from Alexander the Great to the Triumph of Christianity, Λονδῖνο 1972, σ. 22.
Σελ. 12345678910111213141516171819202122232425262728
