12 Γιαννακόπουλος, Βυζαντινὴ Ἀνατολὴ καὶ Λατινικὴ Δύση, ὅ.π., σ. 43· πρβλ. καὶ παραπομπὲς τοῦ συγγραφέα εἰς White, Latin monasticism, 22, McNulty καὶ Hamilton “Orientale lumen”, et “Magistra Latinitas”: Ἑλληνικὲς ἐπιρροὲς στὸν Δυτικὸ μοναχισμό, Le millénaire du Mont Athos, Σεβετώνη 1963, σελ. 181–217, καὶ Hamilton “The city of Rome and the Eastern Churches”, Orientalia Christiana Periodica, 27 (1961), σελ. 2–26.

13 Χρήστου, Οἱ περιπέτειες τῶν ἐθνικῶν ὀνομάτων τῶν Ἑλλήνων, Θεσ/νίκη 1989, σ. 84.

14 Ἰω. 7.33–34.

15 Ἰω. 7.35.

16 Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, Εἰς τὸ Κατὰ Ἰωάννην, τ. 1, σ. 684.

17 Ἰω. 12.23.

18 “Ἀκόμα καὶ ἡ λέξη ‘μεταστροφὴ’ προέρχεται ἀπὸ τὸν Πλάτωνα γιὰ τὴν υἱοθέτηση μιᾶς φιλοσοφίας ἡ ὁποία σημαίνει στροφὴ τῆς ζωῆς στὴν πρωταρχικὴ θέση της” (Γαῖγκερ, Πρωτοχριστιανικοὶ χρόνοι καὶ ἑλληνικὴ παιδεία, μτφρ. Γ. Π. Βέρροιος, Ἀθήνα 1966, σ. 25· πρβλ. καὶ ἀναφορὰ τοῦ συγγραφέα εἰς A. D. Nock, Conversion, Oxford 1933).

19 Φλορόφσκυ, Χριστιανισμὸς καὶ πολιτισμός, μτφρ. Ν. Πουρναρᾶς, Θεσ/νίκη 20002, σ. 154. Πρβλ. τὸ κείμενο ‘Γιατί ‘νέος’ ὁ Ἑλληνισμός;’ — Βαλσάμης, Στοιχεῖα, Ἀθήνα 2013, σ. 19 κ.ἑ.