381 Βλ. Ράσσελ, Ἡ κατάκτηση τῆς εὐτυχίας, μτφρ. Δ. Θεοδωρακάτος, Ἀθήνα 1975, σ. 48.

382 Ἔκκαρτ, Κατηχήσεις, DW V, σελ. 197–8.

383 Βιλαμόβιτς, History of Classical Scholarship, ὅ.π., σ. 1.

384 Ρομιγύ, Ἱστορία καὶ λόγος στὸν Θουκυδίδη, μτφρ. Ἑλ. Κακριδῆ, Ἀθήνα 1988, σ. 230.

385 Ἐξαιρέσεις ὑπάρχουν, σημαντικὲς καὶ πολλές. Τὴν ἐπικράτεια ἀναγνωρίζει κανεὶς στὴν ποιότητα τῶν ἴδιων τῶν κοινωνιῶν, στὴν χαρακτηριστικὴ ἀκοσμία καὶ ἀνεστιότητα τῆς Δύσης, στὸν τυχοδιωκτισμό, ποὺ θὰ ἔλειπε, ἂν τὶς κοινωνίες κυβερνοῦσε πράγματι ἡ Σημασία. Ἀντιλαμβάνεται κανεὶς εὔκολα τὴν διαφορά, προσέχοντας τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ ψυχή, ποιὲς ἀποβλέψεις καὶ ἀγωνίες ὁρίζουν τὸν κανόνα της πέρα ἀπὸ τὴν μικροψυχία, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ εἶχε καὶ ἀριστοτελικὲς διαστάσεις.

386 Βιλαμόβιτς, History of Classical Scholarship, ὅ.π., σ. 8.

387 Καστοριάδης, Ὁ θρυμματισμένος κόσμος, μτφρ. Ζ. Σαρίκας, Κ. Σπαντιδάκης, Ἀθήνα 1992, σ. 78.

388 Ὀδύσσεια ε 79–80.

389 Πλάτωνος Πολιτεία 484b.

390 Ὠριγένης, Εἰς Ἱερεμίαν, ὁμιλία 9, ἑν. 1.

391 Πρβλ. τὸν Χρυσόστομο, Πρὸς τοὺς πολεμοῦντας…, PG 47, 359–360, καὶ τὸν Θουκυδίδη, Ἱστορίαι, βιβλ. 3, κεφ. 82, ἑν. 4–8.