367 Ἰω. 8.28.
368 Ἰω. 15.13.
369 Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης, Διηγήσεις ἐκ τῆς ἱστορίας τοῦ βίου (ἀπὸ Σαχάρωφ, ὅ.π., σελ. 599–600).
370 Σοφιστὴς 250e.
371 Περὶ πράξεως καὶ θεωρίας καὶ περὶ ἱερωσύνης, κεφ. 19.
372 Ἐπίκτητος, Διατριβαί, βιβλ. 1, κεφ. 3, ἑν. 1–5.
373 Νεκροὶ ἀφραδέες, βροτῶν εἴδωλα καμόντων —Ὀδύσσεια λ 476.
374 Πρβλ. Ἰλιάδα Ψ 99 κ.ἑ.
375 Μπάυρον, Ἡμερολόγιο, 9/1/1821 — βλ. Μπάυρον, Ἐπιλογὲς ἀπὸ ἐπιστολές, ἡμερολόγια καὶ ποιήματα, ἐπιμ. Εἰρήνη Βρής, Ἀθήνα 19932, σ. 101.
376 Πρβλ. τὸν Ζιγκόν, Βασικὰ προβλήματα τῆς ἀρχαίας φιλοσοφίας, μτφρ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, Ἀθήνα 1991, σ. 13: “δὲν εἶναι σήμερα περιττὸ νὰ τονίζουμε μὲ τὸν πιὸ ἐμφαντικὸ τρόπο ὅτι ἡ φιλοσοφία — τὸ ὄνομα καὶ τὸ ἀντικείμενό της — εἶναι δημιούργημα Ἑλλήνων καὶ ὅτι φιλοσοφία μὲ τὸ αὐθεντικὸ νόημα τοῦ ὅρου ὑπάρχει ἀποκλειστικὰ στὴν παράδοση ποὺ ξεκινάει ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες … Δὲν θέλουμε νὰ ἐμποδίσουμε κανένα νὰ τρέφει, ἀπὸ πεποίθηση ἢ γιὰ λόγους πολιτικῆς, ὁσοδήποτε μεγάλη ἐκτίμηση γιὰ τοὺς Ἰνδοὺς καὶ τοὺς Κινέζους κλασικούς. Ἀλλὰ μὲ ἐκεῖνο, ποὺ ὕστερα ἀπὸ τὸν Πλάτωνα καὶ τὸν Ἀριστοτέλη εἴμαστε ἱστορικὰ ὑποχρεωμένοι νὰ τὸ ὀνομάζουμε φιλοσοφία, δὲν ἔχουν καμμία σχέση.”
Σελ. 1234567891011121314151617181920212223242526272829303132
