119 “Ὁ χριστιανισμὸς ἀγκάλιασε τὸ ἑλληνικὸ καὶ τὸ ρωμαϊκὸ πνεῦμα, κι ἀντὶ νὰ εἶναι ἕνας μετανάστης στὴν αὐτοκρατορία, μετέτρεψε τὴν Εὐρώπη σὲ πατρίδα του. Αὐτὴ ἡ κίνηση ἔδωσε τὸ δικαίωμα στὸν Κλήμεντα Ἀλεξανδρείας νὰ ἰσχυρισθεῖ ὅτι ἡ φιλοσοφία εἶναι ‘θεία δωρεὰ Ἕλλησι δεδομένη’ (Στρωματεῖς, βιβλ. 1, κεφ. 2, ἑν. 20.2)” — Χριστόδουλος Ἀθηνῶν, Ἡ ψυχὴ τῆς Εὐρώπης, Ἀθήνα 2004, σ. 27. Πρβλ. Κλήμεντος Ἀλεξανδρείας, Στρωματεῖς, βιβλ. 6, κεφ. 6, ἑν. 44.1: “στοὺς βάρβαρους δόθηκε ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆτες, στοὺς Ἕλληνες ἡ φιλοσοφία, γιὰ νὰ ἀσκηθοῦν οἱ ἀκοές τους καὶ νὰ καταλάβουν τὸ Εὐαγγέλιο.”
120 Τατάκης, Ἡ βυζαντινὴ φιλοσοφία, μτφρ. Εὔα Καλπουρτζῆ, Ἀθήνα 1977, σ. 23.
Σελ. 12345678910111213141516171819202122232425262728
