309 Κόρνφορντ, Ἡ ἄγραφη φιλοσοφία, ὅ.π., σ. 10.

310 Σαχάρωφ, Ὀψόμεθα τὸν Θεὸν καθώς ἐστι, ὅ.π., σ. 114.

311 Σόμερσταϊν, “Μαθαίνοντας ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες”, μτφρ. Γιώργος Βαλσάμης, Ἐποπτεία Ἰουνίου 1992, σελ. 78 καὶ 81–2. Ὁ Βιντὰλ–Νακὲ (Μῦθος καὶ τραγωδία στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, μτφρ. Στέλλα Γεωργούδη, Ἀθήνα 1988, σ. 217), θεωρεῖ τελείως βέβαιο ὅτι μέτρησε ἡ διπλὴ ψῆφος τῆς Ἀθηνᾶς στὴν ἀθώωση τοῦ Ὀρέστη.

312 Liddell–Scott, Λεξικόν. Στὴν Καινὴ Διαθήκη τὸ θρέομαι σημαίνει φοβοῦμαι, ταράσσομαι: Ματθ. 24.6, Μάρκ. 13.7, Β΄ Θεσσ. 2.2. Ἡ παραγωγὴ τῆς θρησκείας ἀπὸ τὸ θρώσκω, ποὺ βλέπω νὰ χρησιμοποιοῦν ἀρκετοὶ συγγραφεῖς, φαίνεται παρετυμολογία.

313 Χριστόδουλος Ἀθηνῶν, Ἑλληνισμὸς προσήλυτος, ὅ.π., σ. 24.

314 Πλωτίνου Ἐννεάδες 1, κεφ. 7, ἑν. 3.

315 Ἐπίκτητος, Διατριβαί, βιβλ. 1, κεφ. 14, ἑν. 6.

316 Ὅ.π., βιβλ. 1, κεφ. 9, ἑν. 1–7.