710 Ἰω. 8.56.

711 Πλάτωνος Φαίδων 64a.

712 DK 120: “τῆς αὐγῆς καὶ τῆς ἑσπέρας τέρματα ἡ ἄρκτος, καὶ ἀπέναντι ἀπ’ τὴν ἄρκτο τὸ πρόσταγμα τοῦ αἴθριου Δία.” Ὁ αἰθέρας δηλώνει ὕψος, ἡσυχία, διαύγεια, φῶς, ζεστασιά, ἁπλότητα καὶ θεϊκὴ οὐσία. Πρβλ. Δημοκρίτου DK 152, Εὐριπίδου ἀπ. 941, τὸν Γρηγόριο Νύσσης (Ἀπολογία εἰς τὴν Ἐξαήμερον, PG 44, 80), καὶ τὸν Ὀρφικὸ ὕμνο τοῦ Αἰθέρος: “μὲ τὴν ὑψηλόβαθρη ἐξουσία τοῦ Διὸς τὴν ἀκατάλυτη πάντα, / … πανδαμάτορα, πυρίπνοε, ἔναυσμα ζωῆς σὲ ὅλα τὰ ζωντανά, / ἐσὺ ὁ ὑψηλόφεγγος Αἰθέρας, τὸ ἄριστο στοιχεῖο τοῦ κόσμου…” (Ὀρφικοὶ ὕμνοι, ὅ.π., σ. 29).

713 Πρβλ. τὴν Ἰλιάδα (Θ 392 κ.ἑ.) γιὰ τὶς Ὧρες ὡς φρουροὺς τῶν οὐράνιων πυλῶν, τὶς ὁποῖες καλύπτουν ἢ ἀποκαλύπτουν μὲ τὸ σύννεφό τους. Πρβλ. Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Μυσταγωγία, κεφ. 5, στίχοι 44–53, καὶ τὸν Ρίλκε, Τὸ βιβλίο τῶν ὡρῶν, ὅ.π., σ. 17: “Νά! σκύβει ἡ Ὥρα καὶ μ’ ἀγγίζει / μὲ καθάριο, μετάλλινο χτύπο: / τρέμουν οἱ αἰσθήσεις. Τὸ νιώθω: μπορῶ, / κι ἡ πλαστουργὸς ἡμέρα ἀρχίζει.”

714 Πλάτων, Τίμαιος 90a.

715 Περὶ φιλοσόφου ἱστορίας, ἑν. 20.

716 Πλάτωνος Φαίδων 62b.

717 Ὀδύσσεια ζ 188–9.

718 Πλάτωνος Τίμαιος 42d κ.ἑ., Φαῖδρος 252c κ.ἑ.