675 Πρβλ. Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Κατηχήσεις φωτιζομένων, 5, κεφ. 22, γιὰ τὴν ἀρχαία συνήθεια τῆς Ἐκκλησίας νὰ τελεῖται μετὰ τὴν Θεία Κοινωνία ἁγιασμὸς τῶν αἰσθήσεων καθενὸς προσωπικὰ διὰ τῆς ἁφῆς.

676 Μανουὴλ Β΄ Παλαιολόγος, Περὶ ἀρετῆς καὶ ἀγαθοῦ ἄρχοντος πρὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἰωάννην, λόγος ε΄, PG 156, 464.

677 Πλάτων, εἰς Ἑλληνικὴ ἀνθολογία, ἐπιμ. Beckby, βιβλ. 5, ἐπίγρ. 78.

678 Γρηγόριος Νύσσης, Περὶ τῆς τριημέρου προθεσμίας, τ. 9, σ. 292.

679 Λουκ. 1.41.

680 Ματθ. 9.25.

681 Ματθ. 19.13· πρβλ. Μάρκ. 7.32.

682 Λουκ. 4.40.

683 Μάρκ. 10.15–16.

684 Β΄ Κορ. 13.5.

685 Καστοριάδης, φαντασιακὴ θέσμιση τῆς κοινωνίας, ὅ.π., σ. 305.

686 Λουκ. 12.7.

687 Α΄ Κορ. 13.8.

688 Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Τὸ μυστικὸ εἶναι ἡ εὐχαριστία, ὅ.π., σ. 78 (‘Ἀληθινὴ προσευχή.’)

689 Α΄ Κορ. 13.3.

690 Πρβλ. Λουκ. 14.33.

691 Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ἅγιος Σιλουανὸς Ἀθωνίτης, ὅ.π., σελ. 288–9.

692 Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Ὁμιλία 31, Περὶ Ἁγίου Πνεύματος, ἑν. 25.

693 Ὅ.π.

694 Βλ. Ματθ. 16.16.

695 Εὐδοκίμωφ, πάλη μὲ τὸν Θεόν, ὅ.π., σ. 205.