197 Μ. Βασίλειος, Περὶ τοῦ ἁγ. Πνεύματος, κεφ. 12, ἑν. 28.

198 Ἰωάννης Δαμασκηνός, Διαλεκτική, προοίμιον.

199 Μεταλληνός, “Ἡ συνέχεια τοῦ Γένους μετὰ τὴν Ἅλωση”: Εὐ. Χρυσός (ἐπιμ.), Ἡ Ἅλωση τῆς Πόλης, Ἀθήνα 1994, σ. 310.

200 Σωκράτους, Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, ὅ.π.

201 Α΄ Κορ. 2.15· πρβλ. Πλάτωνος, Ἀπολογία Σωκράτους 38a.

202 Σωκράτης, Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, βιβλ. 3, ἑν. 16· πρβλ. Ἰωάννη Δαμασκηνοῦ Διαλεκτική, προοίμιον.

203 Γρηγόριος Νύσσης, Εἰς τὸν βίον Μωϋσέως, κεφ. 2, ἑν. 116.

204 Γρηγόριος Νύσσης, Περὶ ψυχῆς καὶ ἀναστάσεως, PG 46, 108.

205 Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Εἰς τοὺς Μακκαβαίους λόγος 15, PG 35, 912· πρβλ. τὸν Ἔκκαρτ —Ὁμιλία 36a, DW II, σ. 189 — γιὰ τὸν Ἡράκλειτο, πὼς εἶναι “ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ παλαιοὺς δασκάλους μας, ὁ ὁποῖος βρῆκε τὴν ἀλήθεια πολὺ πολὺ καιρὸ πρὶν ἀπὸ τὴν γέννηση τοῦ Θεοῦ, ὅταν δὲν ὑπῆρχε ἡ χριστιανικὴ πίστη.”

206 Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Περὶ ἁγ. Πνεύματος λόγος 31, ἑν. 5· πρβλ. τὸν Ἔκκαρτ, Εἰς τὴν Γένεσιν 1,116, LW 1, σ. 273 — παραθέτει ὁ Κουΐντ, DW II, σ. 68 — “πρόσεξε αὐτὸ ποὺ ἔχει πεῖ ὁ Πλάτων παρομοίως, ὅταν λέει πὼς ὁ δημιουργὸς βλέπει στὸν νοητὸ αἰῶνα καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο παράγει τὰ ὄντα.”