182 Δημήτριος Στανιλοάε, Εἰσαγωγὴ καὶ σχόλια εἰς Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἐρωτήματα φιλοσοφικὰ καὶ θεολογικά, μτφρ. Ἄννη Σακαλῆ, Ἀθήνα 19902, σελ. 41–42.

183 Εἴτε περιέχοντας καὶ δόλο εἴτε ‘καλοπροαίρετες’, πάντως ἀποφάνσεις ποὺ ζητοῦν νὰ ἐξισώνουν τὸν χριστιανισμὸ μὲ ἐξαφανισμένες θρησκευτικὲς δοξασίες οἱ ὁποῖες ἀναφέρονταν, πραγματικὰ ἢ ὑποθετικά, σὲ κάποιο εἶδος θεανθρώπου, ἔχουν τὴν βάση τους στὴν ἀπερισκεψία. Ἂν ἐνδιαφέρει στοιχειώδης σοβαρότητα, ἐπιβάλλεται προσοχὴ σὲ ὁλόκληρη τὴν ἱστορικὴ πορεία τῶν διαφόρων θρησκειῶν — στοὺς θεσμούς, τὰ κείμενα, τὰ πρόσωπα, τὶς εὐρύτερες πολιτισμικὲς ἐπιπτώσεις καὶ σὲ κάθε στοιχεῖο τῆς συστάσεως, φύσεως καὶ διαδρομῆς τους — προσοχὴ στὴν ὅλη δύναμη, ἰσχὺ καὶ ποιότητά τους, ὥστε νὰ γίνονται σεβαστὰ τὰ μεγέθη καὶ νὰ μή συγκρίνονται τὰ ἀσύγκριτα.

184 Ταρκόφσκυ, Μαρτυρολόγιο (Ἡμερολόγια 1970–1986), μτφρ. Ἀλ. Ἴσαρης, Ἀθήνα 1990, σ. 56.

185 Παραθέτει ὁ Γιανναρᾶς, Παιδεία καὶ γλῶσσα, Ἀθήνα 20013, σ. 121.

186 Φλωμπέρ, Ἀλληλογραφία, μτφρ. Κ. Παππᾶς, Ἀθήνα 1983, σ. 98.