Δὲν ὑποστηρίζει ἱκανὸς λόγος τὴν προέλευση τῆς τραγωδίας “ἀπὸ τῶν ἐξαρχόντων τὸν διθύραμβον”.[591] Ἂν ἀπὸ μόνη της μιὰ μορφὴ τέχνης δὲν μπορεῖ νὰ πραγματοποιήσει νέες μορφές, ἀναγκαῖα ἐξαντλούμενη στὴν διάνοιξη ἁπλῶν δυνατοτήτων, τέτοια ἐξήγηση ματαιώνεται καὶ τὸ πρόβλημα μετατίθεται στὴν προέλευση καὶ διαμόρφωση τοῦ ἴδιου τοῦ διθύραμβου — τοῦ ὁποίου ἡ ἀναγωγὴ στὴν ἔφεση καὶ χαρὰ ὅλων τῶν ἀνθρώπων γιὰ τὸ μιμεῖσθαι καὶ τὸ μανθάνειν,[592] ἀκόμη καὶ ἂν ἦταν ὀρθή, πάντως θὰ ἀπέμενε ὑπερβολικὰ ἀφηρημένη γιὰ νὰ κατανοήσουμε ἔστω λίγο τὴν ποίηση τῆς ἀρχαίας Πόλης.
Μιὰ ἰδιαίτερη πνευματικότητα ἀποτελεῖ ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ τὸν χῶρο, μέσα στὸν ὁποῖο συμβαίνουν δημιουργίες, ὥστε ἀνάγεται κανεὶς ἔγκυρα στὶς ἀρχὲς ἀναγνωρίζοντας συγκεκριμένες δρῶσες πνευματικὲς δυνάμεις, κι ἐφόσον ἔχουν ἤδη παραγάγει ἔργο, διακρίνοντας ἐπίσης ἐνδεχόμενες σχέσεις τους μὲ τὶς σημασίες προηγουμένως ἐγκατεστημένων μορφῶν. Ἑπομένως προέχει νὰ ἀναγνωρίζεται ὁ πνευματικὸς λόγος ποὺ ὑπηρετεῖ καὶ ἀπὸ τὸν ὁποῖο προέρχεται ὁ διθύραμβος, ἂν πράγματι συντελεῖ στὴν ἐμφάνιση τῆς τραγωδίας καὶ ἂν εἶναι νὰ προκύψει σημαντικὴ ἔστω καὶ ἐσφαλμένη[593] ἀντίληψη τῆς ὅλης πορείας στοιχειωδῶς συνεκτική. Μέσα ἀπὸ τὴν ἀναγωγὴ αὐτὴ γίνεται ταυτοχρόνως δυνατὴ καὶ ἡ ἀναγνώριση βαθμῶν καὶ τρόπων συμμετοχῆς τῆς ποιητικῆς μορφῆς ὡς τέτοιας στὴν ποιότητα τῶν σημασιῶν.
Σελ. 1234567891011121314151617
