595 Βιντὰλ–Νακέ, Μῦθος καὶ τραγωδία στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅ.π., σ. 193.
596 Φαῖδρος 273a.
597 Βιντὰλ–Νακέ, Μῦθος καὶ τραγωδία στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅ.π., σ. 194.
598 Ὅ.π., σ. 183.
599 Ὅ.π., σ. 184.
600 Τὴν ἐπανάληψη ζητοῦσαν μὲ τὸ ἐπιφώνημα ‘αὖθις’, σημειώνει ὁ Ραγκαβῆς, Λεξικὸν τῆς ἑλληνικῆς ἀρχαιολογίας, τ. Α΄, ὅ.π., σ. 371.
601 Βιντὰλ–Νακέ, Μῦθος καὶ τραγωδία στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅ.π., σ. 202.
602 Παπαρρηγόπουλος, Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, βιβλ. 16, ὅ.π., σ. 44.
603 Πρβλ. τὸν Ράνσιμαν, (Βυζαντινὸς πολιτισμός, ὅ.π., σ. 23), γιὰ τὴν ἀπουσία πραγματικῆς πνευματικῆς ἀνησυχίας στὶς σχολὲς τῶν φιλοσόφων, τὴν ὥρα ποὺ “ἡ διδασκαλία τῶν πατέρων βρισκόταν πολὺ πιὸ κοντὰ στὴν πλατωνικὴ φιλοσοφία.”
604 Βερνάν, Μῦθος καὶ τραγωδία στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅ.π., σελ. 37–38.
605 Ὅ.π., σ. 43.
606 Ἰλιάδα Ρ 645–7.
607 Καστοριάδης, Ὁ θρυμματισμένος κόσμος, ὅ.π., σελ. 84–85.
608 Ὑμπέρ, Συντακτικὸν τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς, μτφρ. Γ. Κουρμούλης, Ἀθήνα 1957, σ. 130.
609 Θέογνις, στ. 425–8.
610 Ἡροδότου Α΄, 31.
611 Εὐριπίδης, ἀπ. 449.
Σελ. 1234567891011121314151617
