698 Πράξ. 17.28.
699 Στιχηρὸ ἰδιόμελο Ἰωάννου μοναχοῦ.
700 Ἀρβελέρ, Ἡ πολιτικὴ ἰδεολογία τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας, μτφρ. Τ. Δρακοπούλου, Ἀθήνα 19883, σ. 92.
701 Σὲ σύγκριση μὲ προηγούμενους ναούς, ἤδη ὁ Παρθενῶνας πραγματοποιεῖ βῆμα περαιτέρω ἑνότητας. Τὸ ἐξαιρετικὸ πλῆθος τῶν κιόνων — “ἕνα δάσος κυριολεκτικὰ κιόνων”, ὅπως τὸ παρομοιάζει ὁ Μπόρντμαν (Ἀρχαία ἑλληνικὴ τέχνη, ὅ.π., σ. 137) — δίνοντας μᾶλλον ἐντύπωση ἀνθρώπινης σύναξης μεταφέρει τὴν σημασία ἀπὸ τὴν ἑδραίωση τοῦ ἱεροῦ στὴν κοινωνία μαζί του, χαρακτηριστικὸ ποὺ ὑποτείνεται ἐπίσης ἀπὸ τὴν ἀντικατάσταση τῶν κιόνων μὲ ἀνθρώπινες μορφές, τὶς Καρυάτιδες, ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπὸ τὸν Παρθενῶνα, στὸ Ἐρεχθεῖο.
702 Πρβλ. τὸν Τόϋνμπη, Οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ κληρονομιές τους, ὅ.π., σ. 109 κ.ἑ.
703 Καβάσιλας 649 — παραθέτει ὁ Νέλλας, Ζῶον θεούμενον, ὅ.π., σ. 179.
704 Σμέμαν, Μικρὸ ὁδοιπορικὸ τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὅ.π., σ. 46.
705 Μακάριος, Λόγος νγ΄.
706 Εὐδοκίμωφ, Ἡ πάλη μὲ τὸν Θεόν, ὅ.π., σ. 252.
707 Βλ. π.χ. Μηναῖα, 22 Σεπτεμβρίου.
708 Πορφύριος, Πυθαγόρου βίος, ἑν. 42. Πρβλ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Ὁμιλία 27, Κατὰ Εὐνομιανῶν, ἑν. 3 καὶ 9.
709 Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, Ὕμνος ΚΒ΄, στ. 163–4.
Σελ. 1234567891011121314151617181920212223
