650 Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, Πρὸς Ἐφεσίους, κεφ. 14, ἑν. 1.
651 Πλάτωνος Φαῖδρος 255a–257a. Τὰ ἐννιὰ χιλιάδες χρόνια συμβολίζουν τὴν περίοδο στὴν ὁποία ὁλοκληρώνεται ἡ κάθαρση τῆς ψυχῆς. Οἱ τρεῖς τριάδες ποὺ ἐξυπακούονται σημαίνουν ὁλοκλήρωση: περαιτέρω κάθαρση δὲν νοεῖται. Κάθε ψυχὴ δὲν φθάνει ὁπωσδήποτε σὲ ἀπόλυτη καθαρότητα, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε στὴν ἐνδεχόμενη, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ πολὺ μικρή. Σχέσεις μὲ τὴν προγενέστερη ἑλληνικὴ παράδοση καὶ ἰδίως τὴν ὀρφική, βλ. εἰς Γκάθρυ, A History of Greek Philosophy, τ. Β΄, ὅ.π., σ. 253· πρβλ. τὸν Ἡσίοδο, Θεογονία, στ. 736–806.
652 Σμέμαν, Μικρὸ ὁδοιπορικὸ τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, μτφρ. Ἑλ. Γκανούρη, Ἀθήνα 19922, σελ. 53–4.
653 Μ. Βασίλειος, Ὅροι κατὰ πλάτος, PG 31, 929.
654 Γρηγόριος Νύσσης, Κατὰ Εὐνομίου, βιβλ. 3, κεφ. 1, ἑν. 56.
655 Ν. Καβάσιλας PG 150, 500d: παραθέτει καὶ μεταφράζει ὁ ἱερομ. Γρηγόριος, Ἡ Θεία Λειτουργία, ὅ.π., σ. 221.
656 Ρίλκε, Τὸ βιβλίο τῶν ὡρῶν, βιβλίο α΄: τοῦ μοναστικοῦ βίου, μτφρ. Δημ. Οἰκονομίδης, Ἀθήνα 1978, σ. 39.
