635 Γρηγόριος Νύσσης, Περὶ παρθενίας, κεφ. 3, ἑν. 2.
636 Πλάτων, Φαῖδρος, 255d.
637 Πλωτίνου Ἐννεάδες 1, κεφ. 6, ἑν. 8.
638 Μ. Βασίλειος, Ἐπιστολὴ 301.
639 Παραθέτει ὁ Μάξιμος, Ἐκ διαφόρων βιβλίων…, PG 91, 825.
640 Ὠριγένης, Εἰς Παροιμίας, PG 17, 180.
641 Πλάτωνος Ἀλκιβιάδης 133b.
642 Γρηγόριος Νεοκαισαρείας ὁ Θαυματουργός, Χαριστήριος εἰς Ὠριγένην, ἑν. 11· πρβλ. Πλωτίνου Ἐννεάδες, βιβλ. 3, κεφ. 8, ἑν. 11· κεφ. 9, ἑν. 2.
643 Ἔκκαρτ, Ὁμιλία 84, DW III, σ. 462· πρβλ. τὸν Πλάτωνα (Φαῖδρος 255b), τὸν Μ. Βασίλειο (Εἰς Ψαλμούς, PG 29, 392), καὶ Συμεὼν τὸν Νέο Θεολόγο (Ὕμνος Ζ΄, στ. 5 κ.ἑ.).
644 Πρβλ. τὸν ἀββᾶ Ματόη, Ἀποφθέγματα — συστηματικὴ συλλογή, κεφ. 5, ἀπ. 6. Πρβλ. χαρακτηριστικὰ τὴν νεοελληνικὴ ἔκφραση γι’ αὐτοὺς ποὺ κάνουν σέξ, ὅτι ‘βγάζουν τὰ μάτια τους’.
645 Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, Περὶ τῆς κατὰ Θεὸν λύπης, PG 91, 417.
646 Πλάτωνος Πολιτεία 403b–c. Ἄμουσος εἶναι ὁ βίος ποὺ δὲν οἰκειοποιεῖται τὴν θεία πληρότητα, καὶ ἀπειρόκαλος ὅποιος δὲν ἔχει γευθεῖ τὴν ἱερὴ καὶ πνευματικὴ ὀμορφιά. Καὶ τὶς δύο σημασίες περιέχει ἡ ἀσχημοσύνη τοῦ Παύλου.
