Τα θεατρικά έργα για παιδικό κοινό που συνέγραψε είναι, επίσης, αρκετά και αξιομνημόνευτα, κυρίως γιατί εντάσσονται σε μια εποχή που το θέατρο για παιδιά στην Ελλάδα βρισκόταν ακόμη σε φάση διαμόρφωσης και η ενασχόληση με αυτό ικανών και ήδη καταξιωμένων λογοτεχνών, όπως ο Σπεράντσας, είχε ιδιαίτερη βαρύτητα. Στη δραματουργία του εντάσσονται τα έργα Ίκαρος. Παιδικό δραματικό όνειρο σε μια πράξη (1926), ορισμένα έργα από τη συλλογή Ακακίες (1928) που είναι γραμμένα σε διαλογική μορφή και, κυρίως, τα έργα που περιλαμβάνονται στα έξι τεύχη με τον γενικό τίτλο Η Σκηνούλα μας και δημοσιεύτηκαν στην περίοδο από το 1948 έως το 1961.

Η παρούσα εργασία εστιάζει ακριβώς σε αυτά τα τελευταία έργα. Μπορούμε με αρκετή βεβαιότητα να συναγάγουμε από τη μελέτη της ασφαλή συμπεράσματα για τη συνολικότερη δραματουργική παραγωγή του Σπεράντσα για παιδικό κοινό [6].

Με τα έργα αυτά, μονόπρακτα κυρίως, ή σύντομα «δραμάτια» όπως τα αποκαλούσε, ο συγγραφέας προσπάθησε να διαμορφώσει μια σύγχρονη δραματουργία για παιδικό και νεανικό κοινό, με θέματα αντλημένα κυρίως από το ένδοξο ιστορικό παρελθόν και τη θρησκεία.