ΔΕΣΠΩ: […] Όλος ο στρατός το πιστεύει, πως στον αγώνα μας μας προστατεύει, μας βοηθεί η Παναγία [20].

Με τον τρόπο αυτόν, ο συγγραφέας επιχειρεί να εμπεδώσει στους μικρούς θεατές των έργων του την πεποίθηση ότι η θρησκευτική ταυτότητα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο συγκρότησης της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων. Οι εθνικές επέτειοι και οι σκηνές που δραματοποιούν περιόδους της ελληνικής ιστορίας, όπως η Επανάσταση του 1821 και ο ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940, δίνουν την ευκαιρία στον Σπεράντσα να μεταδώσει, παράλληλα, στα παιδιά μηνύματα που έχουν σχέση με το ιστορικό παρελθόν του έθνους.

Σύμφυτη προς την ιδεολογική «άποψη» που υπηρετεί η δραματουργία για παιδιά του Στέλιου Σπεράντσα είναι και η προβολή του ένδοξου αρχαιοελληνικού παρελθόντος ως γονιμοποιού δύναμης για το παρόν και το μέλλον του ελληνισμού. Τα σημεία όπου γίνεται λόγος για την αρχαία εποχή είναι πολλά και ενδεικτικά του διττού ρόλου που επωμίζονται μέσα στο σύστημα σημείων που συνιστά το θεατρικό έργο: αποτελούν, ταυτόχρονα, ευκαιρία εμπλουτισμού των ιστορικών γνώσεων των παιδιών αλλά και εθνικής διαπαιδαγώγησης.