Η παιδαγωγική λοιπόν σημασία του θεάτρου είναι εκείνη που προέχει για τον Σπεράντσα, όσον αφορά τη στόχευση και την προθετικότητα των έργων του. Για τον λόγο αυτό γίνεται σαφές ότι τα «δραμάτια» που περιλαμβάνονται στα τεύχη της Σκηνούλας μας αποσκοπούν στο να προβάλουν παιδαγωγικά πρότυπα, σύμφωνα πάντοτε με την κρατούσα ιδεολογία της εποχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε ένα χωρίο όπου γίνεται λόγος για τις αξίες που πρέπει να χαρακτηρίζουν τις διαπροσωπικές σχέσεις των ατόμων. Το έργο που επιγράφεται «Οι Ομογάλακτοι» έχει ως θέμα του τη δυνατή φιλία που έχει αναπτυχθεί μεταξύ δύο παιδιών, ενός ελληνόπουλου και ενός τουρκόπουλου, που παρά τη βαθιά έχθρα και τον πόλεμο μεταξύ των δικών τους βρίσκουν τον τρόπο να επικοινωνούν και να προστατεύουν το ένα το άλλο. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή που η ελληνίδα μητέρα συμβουλεύει το γιο της σχετικά με τη συμπεριφορά του προς τον φίλο του:
ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΩ: Τώρα, που είμαστε μόνοι, Σώτο, άκουσε κάτι, που θέλω να σου πω. Μερικά πράματα πρέπει να τα προσέχης, παιδί μου. Ο Αχμέτ είναι φίλος σου. […] Είδες πόσες φορές ο Αχμέτ στάθηκε μπροστά σου προσεκτικός, γιατί δεν ήθελε να σε προσβάλη ή να σε ταπεινώση περισσότερο στη σκλαβιά, που μας βασάνισε τη ζωή. Τόσο, που πολλές φορές είπαμε μεταξύ μας, πως ο Αχμέτ κάτι άλλο είναι, παρά τουρκόπουλο.
Σελ. 1234567891011121314151617181920212223
