545 Πλάτων, Πολιτεία 621c.
546 Ὅ.π., 620e–621a.
547 Βλ. τὴν παράδοση 982, εἰς Ν. Πολίτου, Παραδόσεις, Ἀθήνα 1904, σ. 612.
548 Ὀρφικά, DK 17 καὶ 20. Πρβλ. τὸν Πλάτωνα (Πολιτεία 618a κ.ἑ., Φαίδων 81a κ.ἑ., Τίμαιος 89e κ.ἑ., Γοργίας 492e κ.ἑ.), καὶ τὸν Γρηγόριο Νύσσης (Περὶ ψυχῆς καὶ ἀναστάσεως, PG 46, 108).
549 Πλωτίνου Ἐννεάδες 1, κεφ. 6, ἑν. 8. Τὸ ἴδιο ὁ Συμεών: “ἀπὸ σκοτάδι βγαίνοντας σὲ σκοτάδι θὰ πάει” (Ὕμνος Α΄, στ. 87), “θὰ κατοικήσεις στὸ σῶμα ὅπως σὲ πιθάρι / μετὰ τὴν ἀνάσταση ὅπως καὶ πρίν” (Ὕμνος Ν΄, στ. 260–1). Πρβλ. τὸν Πλάτωνα (Θεαίτητος 176a–177a): “δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ χαθεῖ τὸ κακὸ … ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ ἔχει τὴν διαμονή του ἀνάμεσα στοὺς Θεούς … Ἂν ὅμως τοὺς ποῦμε, ὅτι χωρὶς νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴν κακία τους δὲν θὰ τοὺς δεχτεῖ ὅταν πεθάνουν ὁ τόπος ἐκεῖνος ποὺ εἶναι καθαρὸς ἀπὸ κακία … κακοὶ ὅπως εἶναι καὶ πανοῦργοι θὰ τὰ ἀκούσουν αὐτὰ σὰν λόγια ἀνοήτων.”
550 Πλάτωνος Φαίδων 107c–108c.
