Το 1941-1945 οι Έλληνες παίρνουν ενεργό μέρος στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, υπερασπιζόμενοι την πατρίδα τους από την φασιστική Γερμανία.

Στις δεκαετίες 50 με 80 οι δραστηριότητες των εθνικών μειονοτήτων δεν ευνοούνται και καταπιέζονται από την επίσημη εξουσία και η μικρή εστία του ελληνικού πολιτισμού διατηρείται από τους λίγους Έλληνες ποιητές και ενθουσιώδεις υποστηρικτές του ελληνικού κινήματος.

Η Μεγάλη μετακίνηση των λαών, που ξεκίνησε τον 3 αι. μ.Χ., είχε άσχημες συνέπειες για τον πολιτισμένο ελληνικό πληθυσμό του τόπου αυτού. Οι περισσότερες αρχαίες πόλεις είχαν καταστραφεί στη διάρκεια των επιδρομών των Σαρμάτων, Αλανών, Γότθων, Ούννων και άλλων φυλών. Οι νέες αυτές φυλές έμειναν στην Κριμαία και αναμίχθηκαν με τον αυτόχθονα ελληνικό πληθυσμό, αφομοιώνοντας τη γλώσσα και τον πολιτισμό του.

Στην εποχή του Ιουστινιανού Α’ η πόλη Χερσόνησος προσαρτάται οριστικά στην αυτοκρατορία και γίνεται εστία του βυζαντινού πολιτισμού στην Κριμαία, συμβάλλοντας στην εξάπλωση του χριστιανισμού και της ελληνικής γλώσσας. Στην Νότια Κριμαία ιδρύονται χριστιανικές επαρχίες: της Χερσονήσου (τον 4 αι.), της Γοτθίας (τον 8 αι.) και της Φούλλιας (τον 9 αι.).