Στις 23 Απριλίου 1778 ο Ιγνάτιος σε μια γιορτινή σύναξη στη σκήτη Κοιμήσεως της Θεοτόκου κάλεσε τους Έλληνες να μετοικήσουν στις στέππες της Αζοφικής, οι οποίες βρίσκονταν στην επικράτεια της Ρωσικής αυτοκρατορίας. Στις 17 Ιουλίου ο στρατηγός Ο. Προζορόβσκυ γνωστοποίησε στη ρωσική κυβέρνηση τους όρους του μητροπολίτη Ιγνάτιου, υπό τους οποίους οι Έλληνες και Αρμένιοι ήταν σύμφωνοι να μετοικήσουν στη Ρωσία, που περιελάμβαναν: χορήγηση γης, άρση στρατιωτικής θητείας, δουλοπαροικίας, μη πληρωμή φόρων για δέκα έτη, εθνική αυτοδιοίκηση και άλλα. Οι όροι αυτοί είχαν επικυρωθεί από την Αικατερίνη Β’ στο Διάταγμά της, που εκδόθηκε τον Μαϊο 1779.
Στις 28 Ιουλίου 1778 το Μαχτσισαράϊ εγκατέλειψε η πρώτη ομάδα μετοίκων, που αποτελούνταν από 70 Έλληνες και 9 Γεωργιανούς. Τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο ο αριθμός των μετοίκων έφτασε τα 31 χιλιάδες άτομα, από τα οποία οι 18 χιλιάδες ήταν Έλληνες (7 χιλ. ελληνόφωνοι και 11 χιλ. ταταρόφωνοι). Από τη ρωσική πλευρά η μετοίκηση καθοδηγήθηκε από τον διοικητή του κριμαϊκού σώματος του ρωσικού στρατού στρατηγό Αλέξανδρο Σουβόροβ. Παρά την κρατική οικονομική βοήθεια, που χορηγήθηκε για την οργάνωση της μετοίκησης, υπήρχαν πολλά προβλήματα και ελλείψεις και σύμφωνα με εκτιμήσεις των ιστορικών στη διάρκειά της οι Έλληνες χάσανε πάνω από 2 χιλιάδες άτομα.
Σελ. 1234567891011121314151617181920212223
