Αρχικά οι μέτοικοι διατηρούσαν την προηγούμενη εκκλησιαστική τους οργάνωση. Το 1780 στη Μαριούπολη είχε ανασυσταθεί η επαρχία Γοτθίας και Καφφά, που καταργήθηκε μετά το θάνατο του μητροπολίτη Ιγνάτιου (16 Δεκεμβρίου 1786) το 1787. Στη θέση της δημιουργήθηκε το βικαριάτο της Θεοδωσίας και Μαριούπολης, το οποίο συνέχιζε τη λειτουργία του μέχρι το 1799. Κατόπιν οι ελληνικές εκκλησίες της περιφέρειας της Μαριούπολης μπήκαν στην επαρχία του Αικατερινοσλάβ.

Σύμφωνα με τα προνόμια που παρασχέθηκαν με το Διάταγμα της Αικατερίνης Β’, χορηγήθηκαν από 12 χιλιάδες εκτάρια γης στα περισσότερα ελληνικά χωριά (13 από 20).

Με την αύξηση του πληθυσμού τους, ένα μέρος των Ελλήνων μετακόμιζε στα νεοϊδρυθέντα χωριά, κάποιοι άλλοι επέστρεφαν στην Κριμαία. Είναι γνωστή η προσπάθεια των κατοίκων του Σαρτανά να εξαγοράσουν το 1805 την πατρώα τους γη στην Κριμαία, η αποτυχία της οποίας προκάλεσε ταραχές στο λαό.

Στις εδαφικές εκτάσεις της περιφέρειας της Μαριούπολης που δεν είχαν κατοικηθεί από τους Έλληνες, εγκαταστάθηκαν αργότερα άποικοι άλλων εθνικοτήτων: Ισραηλίτες χριστιανοί το 1831, Γερμανοί-μενωνίτες στα 1822-1824, Εβραίοι έποικοι στη δεκαετία του 1840.