141 Μερλὼ–Ποντύ, Ἡ πρόζα τοῦ κόσμου, μτφρ. Μπάμπης Λυκούδης, Ἀθήνα 1984, σ. 106.
142 Συκουτρῆς, “Οἱ πνευματικὲς κατευθύνσεις τῶν νέων”, Μελέται καὶ ἄρθρα, Ἀθήνα 1956, σελ. 257–260 (προσαρμόζω στὴν δημοτική). Πρβλ. τὸ πλῆρες κείμενο στὶς ἑλληνικὲς σελίδες τοῦ Ἔλλοπου (ellopos.gr) Πρβλ. τὸν Ρίλκε (Γράμματα σ’ ἕνα νέο ποιητή, μτφρ. Νῖκος Παπασταϊκούδης, Θεσ/νίκη χ. ἔ., σελ. 69–70): “νὰ ἔχετε ὑπομονὴ γιὰ ὅλα τὰ ἄλυτα προβλήματα τῆς καρδιᾶς σας καὶ νὰ προσπαθήσετε νὰ ἀγαπήσετε τὰ ἴδια σας τὰ ἐρωτήματα σὰν κλειστὰ δώματα καὶ σὰν βιβλία ποὺ εἶναι γραμμένα σὲ μιὰ πολὺ ξένη γλῶσσα. Μή ψάχνετε τώρα γιὰ ἐκεῖνες τὶς ἀπαντήσεις ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ σᾶς δοθοῦν, γιατί, ἁπλούστατα, δὲν θὰ μπορούσατε νὰ τὶς βιώσετε. Ἄλλωστε, αὐτὸ εἶναι ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει: νὰ βιώνουμε τὰ πάντα. Τώρα βιώνετε τὰ ἐρωτήματα. Ἴσως ἀργότερα μπορέσετε, σιγὰ σιγὰ καὶ χωρὶς νὰ τὸ ἀντιληφθεῖτε, νὰ βιώσετε τὶς ἀπαντήσεις … Σχεδὸν καθετὶ τὸ σημαντικὸ εἶναι δύσκολο, καὶ σημαντικὰ εἶναι τὰ πάντα.”
143 Βλ. Πλωτίνου Ἐννεάδες 1, κεφ. 2, ἑν. 3.
144 Πρβλ. τὸν Φαῖδρο τοῦ Πλάτωνα, 237c.
145 Μ. Βασίλειος, Περὶ τοῦ ἁγ. Πνεύματος, κεφ. 1, ἑν. 1.
146 Μανουὴλ Β΄ Παλαιολόγος, Ὑποθῆκαι βασιλικῆς ἀγωγῆς…, PG 156, 368. Πρβλ. τὸν Οὗγο τοῦ ἁγ. Βίκτωρος (Eruditio Didascalica, PL 176, 776): “ὁ Ὅμηρος ἀναφέρει πὼς ἡ πιὸ ὄμορφη ὁμιλία βγῆκε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Νέστορα ὅταν ἦταν γέρος καὶ ἀνήμπορος. Δές λοιπὸν πόσο ἀγαποῦσαν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι τὴν σοφία, τόσο ποὺ οὔτε ἡ ἀρρώστια τῶν γηρατειῶν δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς ἐμποδίσει νὰ τὴν ἀναζητοῦν.”
Σελ. 1234567
