Όπως και να έχει όμως, οι παρατηρήσεις αυτές δεν αναιρούν την αξία της προσφοράς του Σπεράντσα στη διαμόρφωση του νεοελληνικού θεάτρου για παιδιά. Στην περίοδο αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και καθόλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50, όπου εμπίπτει χρονικά το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του, ο συγγραφέας προσέφερε στη διαμορφούμενη τότε δραματουργία μας για παιδιά έργα γραμμένα με σεβασμό στις αντιληπτικές ικανότητες των μικρών θεατών, με σαφή παιδευτική αποστολή, σκοπεύοντας τόσο στον γνωστικό εμπλουτισμό των παιδιών όσο και στην αισθητική απόλαυση και καλλιέργεια μέσω της μουσικής και του τραγουδιού. Και είναι αναμφισβήτητο ότι, επειδή ο συγγραφέας υπήρξε γενικότερα ένας αξιόλογος λογοτέχνης, μετάγγισε με ευαισθησία στα δράματά του την αβρότητα του λόγου και την ποιητική αισθαντικότητα της γλώσσας, που από μόνη της αποτελεί σίγουρα μια κατάκτηση και μια προσφορά αξιόλογη στο νεοελληνικό θέατρο για παιδιά.

Σημειώσεις

[1] Βλ. Ιωάννου Α. Βρότσου, «Στέλιος Σπεράντσας 1882-1962», Παρνασσός, τόμ. ΙΘ΄, αριθ. 4, Αθήναι 1977, σελ. 585-594.

[2] Στέλιου Σπεράντσα, Μπάυρον. Ιστορική Μελέτη, Αθήνα 1924.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Σελ. 123456789101112131415161718192021