Ἔχουμε τὴν Καινὴ Διαθήκη ὅπως θησαυρὸ προσωπικῶν ἀναμνήσεων, βιβλίο ἐνεργὸ ἀκόμη κι ὅταν παραμένει κλειστό, ἐφόσον περιθάλπει τὴν συνείδησή μας ἔστω μόνο διὰ τῆς ἐπιγνώσεως ὅτι ἐκεῖ σώζεται διαρκῶς κάτι τόσο δικό Του, ὅσο τὰ λόγια Του, οἱ Μαθητές Του, συναισθήματα, σκέψεις καὶ ἐπιθυμίες Του. Διαβάζοντας δὲν παρακολουθοῦμε ἀφηγήσεις ὡς μακρινοὶ θεατές, ἀλλὰ πλησιάζουμε κοντά Του — στὸν πιὸ δικό μας ἑαυτό, στὴν σχέση ποὺ μᾶς ὁρίζει μέσα σὲ καὶ πέρα ἀπὸ κάθε ἄλλη σχέση.
Σελ. 1234567891011121314151617181920