Ὁ πρόλογος στὴν Καινὴ Διαθήκη ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἐλπήνωρ. Παραθέτω ἐδῶ, ἐπειδὴ τὸ Ἄμαζον συνήθως ἐμφανίζει μόνο ἕνα μέρος.

______________

ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

 

Ἡ Χριστιανοσύνη δὲν θεωρεῖ τὴν γλῶσσα τοῦ ἱεροῦ της βιβλίου ἱερὴ καθεαυτήν, ἰσχύουν ὅμως δύο παραδοχές.

Ἐ­φό­σον πρό­κει­ται γιὰ κεί­με­να ἰ­δι­αί­τε­ρων φι­λο­σο­φι­κῶν ἀ­ξι­ώ­σε­ων, με­τα­φρά­ζον­τας δη­μι­ουρ­γοῦ­με πρω­τό­τυ­πες μορ­φές, λι­γώ­τε­ρο ἢ πε­ρισ­σό­τε­ρο νέα νο­ή­μα­τα. Ἡ δεύ­τε­ρη πα­ρα­δο­χή, ἰ­σχυ­ρὴ στὶς Ὀρ­θό­δο­ξες Ἐκ­κλη­σί­ες, ὅσο στὶς Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κὲς καὶ Δι­α­μαρ­τυ­ρό­με­νες, εἶ­ναι ἡ ἀ­να­γνώ­ρι­ση τε­ρά­στι­ας ση­μα­σί­ας στὸν ὀρ­γα­νι­σμὸ τῆς ἑλ­λη­νι­κῆς σκέ­ψης, στὴν ἑλ­λη­νι­κὴ γλῶσ­σα ἀπὸ Ὁμή­ρου μέ­χρι τῶν ἡ­με­ρῶν μας.

Διαβάζοντας τὴν Βίβλο στὰ ἑλληνικά, τὴν Καινὴ ὅσο τὴν Παλαιὰ Διαθήκη (πρβλ. σχετικὰ ὅσα γράφω στοὺς Ἀρχαίους Ἕλληνες, Ἀθήνα 2012, σ. 12 κ.ἑ.), δημιουργοῦμε προϋποθέσεις βαθύτερης κατανόησης τῶν σημασιῶν τοῦ ἱεροῦ κειμένου, ἐνῶ ἀπὸ μόνη της ἡ ἐπαφὴ μὲ τὰ παλαιότερα ἑλληνικὰ ἐπιδρᾶ εὐεργετικὰ στὴν σημερινὴ μορφὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ στὴν σκέψη μας ἐν γένει.


Σχετικές δημοσιεύσεις (αυτόματη επιλογή):

Σελ. 123456789101112