Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει βγάλει την Ευρώπη από την παγίδα του μηδενικού πληθωρισμού, ανακουφίζοντας τις οικονομίες του Νότου. Το Ευρώ είχε σταματήσει να ανατιμάται δίνοντας ώθηση σε εξαγωγές. Οι διεθνείς τιμές πετρελαίου έχουν πέσει. Αντί η χώρα μας να αδράξει αυτή την μοναδική ευκαιρία, έμεινε έξω από την ευρωπαϊκή ανάκαμψη πετυχαίνοντας αναπτυξιακές επιδόσεις πολύ μικρότερες από τους στόχους. Αλλά κυρίως πολύ μικρότερες από τις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας.
Η Ελλάδα είναι σήμερα, λόγω των ανεύθυνων επιλογών της Κυβέρνησης, μεταρρυθμιστικά δυσκίνητη και αναπτυξιακά χωρίς προσανατολισμό. Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο χρόνος περνά αμείλικτα και οι ευκαιρίες χάνονται η μία μετά την άλλη. Αν δεν κινηθούμε γρήγορα και αποφασιστικά θα κινδυνεύσουμε και πάλι να βρεθούμε σε αδιέξοδο. Οι εξελίξεις δεν θα μας περιμένουν.
Η δεύτερη προϋπόθεση είναι τα οφέλη από τη συμμετοχή στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια να μπορούν να γίνουν αντιληπτά από όλους τους πολίτες. Αυτό αφορά όλες τις χώρες, καθώς η έξαρση του αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού απείλησε και εξακολουθεί να απειλεί την ίδια την ύπαρξη της Ένωσης. Και ακόμα περισσότερο την Ελλάδα, μια χώρα η οποία υπέφερε και ζημιώθηκε από το λαϊκισμό, τις υπεραπλουστεύσεις και τις πολιτικές απάτες ή αυταπάτες.
