144 Πρβλ. τὸν Φαῖδρο τοῦ Πλάτωνα, 237c.

145 Μ. Βασίλειος, Περὶ τοῦ ἁγ. Πνεύματος, κεφ. 1, ἑν. 1.

146 Μανουὴλ Β΄ Παλαιολόγος, Ὑποθῆκαι βασιλικῆς ἀγωγῆς…, PG 156, 368. Πρβλ. τὸν Οὗγο τοῦ ἁγ. Βίκτωρος (Eruditio Didascalica, PL 176, 776): “ὁ Ὅμηρος ἀναφέρει πὼς ἡ πιὸ ὄμορφη ὁμιλία βγῆκε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Νέστορα ὅταν ἦταν γέρος καὶ ἀνήμπορος. Δές λοιπὸν πόσο ἀγαποῦσαν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι τὴν σοφία, τόσο ποὺ οὔτε ἡ ἀρρώστια τῶν γηρατειῶν δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς ἐμποδίσει νὰ τὴν ἀναζητοῦν.”

147 Πλωτίνου Ἐννεάδες 1, κεφ. 6, ἑν. 6.

148 Χαίλντερλιν, “Ὑπερίων – Thalia fragment”, μτφρ. Βασ. Λαζανᾶς, Ἐποπτεία 66, Μάρτιος 1982, σ. 252· πρβλ. Γρηγορίου Νύσσης, Περὶ ψυχῆς καὶ ἀναστάσεως, PG 46, 145.

149 Γκόγκολ, “Γράμματα γιὰ τὴν τέχνη καὶ τὴ ζωή”, χ. μτφρ., Ἐποπτεία Ἰουνίου 1992, σ. 66.

150 Βλ. Πλάτωνος Ἑβδόμη ἐπιστολή, 341b κ.ἑ.

151 Ἑβρ. 4.12· γιὰ τὴν διάκριση ἐδῶ ψυχῆς καὶ πνεύματος πρβλ. Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ Πρὸς Θαλάσσιον, ἑν. 56.

152 Ἰω. 6.45.

153 Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, Κατήχηση 28, εἰς ΕΣΝΘ, τ. 1, σ. 358.