Ξέρετε τί εἶναι νὰ βλέπης ἀνθρώπους πνευματικοὺς νὰ ἀντιμετωπίζουν κοσμικὰ τὰ πράγματα; Λίγο–πολὺ δηλαδὴ παρατήρησα σὲ ἀρκετοὺς μοναχοὺς τὸ ἑξῆς: Τὴν νηστεία, τὴν προσευχή, τὴν ἀκολουθία, τὸ διακόνημα, τὰ κάνουν. Φοροῦν ἔνδυμα μοναχικό, ἔχουν καλογερικὸ πρόγραμμα, ἀλλὰ ἡ ἀντιμετώπιση, ἀντὶ νὰ εἶναι πνευματική, εἶναι κοσμική, γιατὶ κοιτοῦν πῶς νὰ μὴν τοὺς ποῦν καμμιὰ κουβέντα, νὰ μὴν ἀδικηθοῦν. Δηλαδὴ βρίσκονται στὴν κοσμικὴ δικαιοσύνη καὶ πολλὲς φορὲς οὔτε καὶ ἐκεῖ φθάνουν. Ἄντε τώρα νὰ συνεννοηθῆς πνευματικὰ μ᾿ αὐτούς…
