Σημειώσεις
157 DK 107.
158 Κήτς, Ὠδὴ σὲ μιὰ ἑλληνικὴ ὑδρία.
159 Ὅπως σημειώνει ὁ Γαῖγκερ, “Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς … ὑπῆρξε ὁ πρῶτος συγγραφέας ὁ ὁποῖος … ἔδειξε μεγάλο ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ ζήτημα τῆς ἑλληνικῆς παιδείας τῶν βιβλικῶν συγγραφέων. Κάνει ὀρθὴ ἀναγνώριση (Στρώματα Ι.19…) τῆς περικοπῆς τῶν Πράξεων 17.28, ὡς προερχόμενης ἀπὸ τὸ ἀστρονομικὸ ἔργο Φαινόμενα τοῦ Ἀράτου, στ. 5. Παρομοίως (Στρώματα Ι.14…) ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ στὴν περικοπὴ ἑνὸς στίχου Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητός, ἀπὸ τὸ ἐπικὸ ποίημά του Οἱ Χρησμοὶ (ἀπ. Ι, DK I.31) στὴν Πρὸς Τίτον ἐπιστολὴ (1.12), καὶ ἕνα ἄλλο ἑλληνικὸ ἀπομνημόνευμα στὴν Α΄ πρὸς Κορινθίους (15.33), προερχόμενο ἀπὸ τὸν διασημότερο ποιητὴ τῆς νέας Ἀττικῆς κωμωδίας Μένανδρο (Θαῒς ἀπ. 218…), μία πολὺ πετυχημένη περικοπὴ σὲ ἐπιστολὴ τοῦ Παύλου ἡ ὁποία ἀπευθυνόταν στὴν μᾶλλον πεπαιδευμένη ἑλληνικὴ Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου” (βλ. Γαῖγκερ, Πρωτοχριστιανικοὶ χρόνοι καὶ ἑλληνικὴ παιδεία, ὅ.π., σελ. 103–4, σημ. 28). Ὁ Παῦλος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ταρσό, πόλη φημισμένη τὴν ἐποχὴ ἐκείνη γιὰ τὴν μελέτη τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων.
