Γι’ αὐτὸ ἦταν παρθένος ἡ Παναγία, γιὰ νὰ δεχτεῖ τὰ λόγια καὶ νὰ μὴ γίνει μιὰ νοικοκυρὰ τῆς σειρᾶς. Πῶς θὰ μποροῦσε ἡ Ἀριάδνη νὰ βοηθήσει τὸν Θησέα, ἂν δὲν ἦταν παρθένος;
Πῶς ἀλλιῶς θὰ μποροῦσε νὰ τὸν βοηθήσει, βρίσκοντας τὴ διέξοδο μέσα ἀπ’ τὸν λαβύρινθο τῶν διαδρόμων;
Ἡ παρθενία εἶναι κάτι βασικό, γιατὶ ἀξιοποιεῖ τὸ πρᾶμα τῆς γυναικός, ἀξιοποιεῖ τὸ σῶμα μέσα ἀπ’ τὴ λαχτάρα γιὰ τὸ σῶμα.
Πάρε παράδειγμα τὴ Θεοτόκο: ὑμνεῖ τὸν Θεὸ μέσα ἀπ’ τὴ θνητότητα τοῦ σώματός της ποὺ παραδέχεται ἀπὸ τὰ πρίν.
Ὁ θάνατος ἐννοούμενος παρ’ ἀνθρώποις ἀθανασία ἐστι. Ἔτσι παίρνει νόημα ἡ ζωή, γιατί ἓν σῶμα ἐσμέν.
Σελ. 1234567891011121314151617
