XXVI.
Μᾶς ἀρέσει ὅμως αὐτὴ ἡ ἀκαταστασία ποὺ βασιλεύει στὴν πνευματικὴ καὶ στὴν κοινωνικὴ ζωή μας γιατὶ εἶναι μιὰ κρίση τῆς ἀνάπτυξης.
XXVII.
Φαίνεται πὼς εἶναι δύσκολο γιὰ τοὺς Ἕλληνες νὰ χαροῦν τὴ ζωή τους δίχως τὶς συμβουλὲς τῶν νεκρῶν.
XXVIII.
Ἡ δημιουργία δὲ συντελεῖται στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς. Συλλαμβάνεται μὲσ᾽ στὴν καρδιὰ τῆς ζωῆς καὶ χύνεται ἀπὸ ἕναν ἄνθρωπο σὰν ἕνα πλεόνασμα ζωῆς.
XXIX.
Ὁ στοχασμὸς ὁδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους στὴ συνείδηση τῆς ἀτέλειας καὶ τῆς ἀδυναμίας τοῦ πνεύματός τους καὶ στὴ διανοητικὴ μετριοφροσύνη. Ὅσο περισσότερο σκέπτεται κανείς, τόσο περισσότερο ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὶς κοσμοθεωρίες καὶ τὶς ἀπόλυτες ἀρχές. Οἱ δογματικοὶ μικραίνουν τὰ ζητήματα γιὰ νὰ τὰ χωρέσουν μέσ᾽ στὸ δόγμα.
XXX.
Θὰ ἀπαντήσουμε πὼς δόξα τῷ Θεῷ οἱ φρόνιμοι νέοι δὲ λείπουν στὴν Ἑλλάδα. Οἱ νοικοκυραῖοι τοῦ Κράτους καὶ τοῦ πνεύματος θὰ βροῦν τριγύρω τους στρατιὲς ἀπὸ καλὰ παιδιὰ τέτοια ποὺ τὰ θέλουν, καὶ δὲν ἔχουν παρὰ νὰ λάβουν τὸν κόπο νὰ διαλέξουν τοὺς πιὸ φρόνιμους ἀνάμεσα στοὺς φρόνιμους γιὰ νὰ τοὺς ἐμπιστευθοῦν τοὺς γυαλιστεροὺς τίτλους καὶ τὶς πολύτιμες θέσεις. Δὲ θὰ ἀφήσουμε ὅμως τὴ νοικοκυροσύνη νὰ καταχτήσει ὁλόκληρη τὴν ἑλληνικὴ νιότη. Ἂν οἱ ἄνθρωποι ποὺ διευθύνουν χρειάζονται πολλοὺς νοικοκυραίους ἐμεῖς χρειαζόμαστε μερικὲς ταραγμένες ψυχές. Μὰ τὴν ἀλήθεια, δὲ βλέπουμε σὲ τί θὰ χρησιμεύει αὐτὸς ὁ τόπος, ἂν πρόκειται νὰ σβήσουν ὁλότελα τὸ θεῖον πῦρ.
Σελ. 1234567891011
