X.
Πρέπει νὰ τὸ λέμε στοὺς νέους σὲ κάθε εὐκαιρία: στὸν κόσμο τοῦ πνεύματος τίποτα καλὸ δὲν ἔγινε ποτὲ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει χωρὶς ἐλευθερία.
XI.
Ὅποιοι κι ἂν εἶναι οἱ νέοι ποὺ ἔρχονται, ὅποιες κατευθύνσεις κι ἂν πρόκειται νὰ ἀκολουθήσουν, θὰ συναισθανθοῦν ἀμέσως, ἂν εἶναι ἀληθινοὶ καλλιτέχνες κι ἀληθινοὶ στοχαστές, πὼς τὸ πρῶτο καθῆκον τους εἶναι νὰ ἐξυψώσουν τὸ ἐπίπεδο τῆς πνευματικῆς ζωῆς μας. Θὰ φέρουν μιὰ πλατύτερη καὶ βαθύτερη ἐνατένιση τῶν προβλημάτων ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν. Θὰ μιλήσουν μιὰ γλώσσα πιὸ πολιτισμένη καὶ πιὸ οὐσιαστικὴ ἀπ᾽ αὐτὴν στὴν ὁποία διεξάγουνται σήμερα οἱ ἑλληνικὲς συζητήσεις. Θὰ ἀρνηθοῦν τὴ μαλθακότητα καὶ τὴν ἐπιπολαιότητα, ποὺ μᾶς περιβάλλουν, θὰ περιφρονήσουν τὶς εὔκολες ἐπιτυχίες καὶ τὶς κούφιες τιμητικὲς διακρίσεις τῆς μετριότητας καὶ θὰ φιλοδοξήσουν νὰ κάνουν κάτι δύσκολο, ἱκανὸ νὰ ζήσει. Χρειαζόμαστε νέους μὲ γερὲς πλάτες, ποὺ παίρνουν τὴ ζωὴ στὰ σοβαρά, ποὺ αἰσθάνουνται εὐχαρίστηση στὴν κοπιαστικὴ ἐργασία, στοὺς τραχεῖς ἀγῶνες, στὰ ἐπικίνδυνα ταξίδια, ποὺ ἀγαποῦν τὴ δυσκολία γιατὶ ἔχουν δυνάμεις νὰ ξοδέψουν. Ἡ δύσκολη καὶ ταραγμένη ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε ταιριάζει καλὰ στοὺς ἀνθρώπους αὐτοῦ τοῦ εἴδους. Τοὺς προσφέρει ἕνα ἀνεξάντλητο πεδίο ὄμορφης δράσης.
