Ὁ Χριστὸς δὲν κακοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς φίλους Του, οὔτε δημιούργησε ἢ παρέμεινε σὲ σχέσεις μὲ ἀνθρώπους ποὺ τὸν μεταχειρίζονταν ἄσχημα. Ὁ Θεὸς βρέχει ἐπὶ δικαίων καὶ ἀδίκων, σχέση ὅμως δὲν ἔχει μὲ ὅλους. Γνήσια μίμηση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν σύζυγο στὴν περίπτωση αὐτὴ θὰ ἦταν ἁπλῶς νὰ μὴν ἀνταποδώσει τὴν κακία, ὄχι νὰ παραμείνει σὲ μιὰ σχέση ποὺ οὔτε κἂν ὑπάρχει!
Νομίζω εἶναι δύσκολο νὰ εἰπωθεῖ πιὸ καθαρά: νὰ παραμένεις στὴν σχέση ὅταν δὲν ὑπάρχει σχέση, εἶναι ἀδύνατο νὰ συμβεῖ καὶ δὲν νοεῖται.
Αὐτὸ ποὺ ὑπάρχει ὅταν δὲν ὑπάρχει σχέση, εἶναι κάποιας μορφῆς καὶ ἔντασης δουλεία, ἑπομένως ἡ συντήρησή της σημαίνει ἀπόσταση ἀπὸ τὸν Χριστό, ὄχι μίμηση. Ὁ Χριστὸς δὲν ἔβλαψε ὅσους θέλησαν νὰ τοῦ κάνουν κακό, ἀλλὰ δὲν ἔγινε δοῦλος τους, οὔτε προσπάθησε νὰ τοὺς ὑποδουλώσει ἢ νὰ τοὺς “ὑπηρετήσει” μὲ τὸ στανιό.
Ὁ γάμος δὲν εἶναι εἰσπήδηση σὲ μαρτύριο ἀλλὰ εἴσοδος σὲ ἀκόμα μεγαλύτερη ἐλευθερία, ἑνότητα καὶ ἐπίγνωση. Οἱ δυσκολίες ποὺ χρειάζεται νὰ ὑπομένει τὸ ζευγάρι, εἶναι στὶς ἐξωτερικὲς συνθῆκες, τὴν οἰκονομική τους κατάσταση, τὰ ζητήματα ὑγείας, καὶ φυσικὰ σὲ ὅσες ἰδιοτροπίες καὶ ἐλαττώματα τοῦ χαρακτῆρα ταλαιπωροῦν εἰς πεῖσμα τῆς σχέσης καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν ἀπουσία της. Τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν πρέπει νὰ καταβάλλει τὴν σχέση, ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχει σχέση.
