Βασική προϋπόθεση της ευελιξίας είναι η νομική πολυτυπία των πανεπιστημίων με την συνύπαρξη πλέον δημόσιων και ιδιωτικών (μη κρατικών) Πανεπιστημίων στο πλαίσιο μιας πολιτικής που προσελκύει αφενός μεν μεγάλες δωρεές, κληροδοτήματα και χορηγίες, αφετέρου δε μακράς πνοής ιδιωτικές επενδύσεις υπό αυστηρούς θεσμικούς και ακαδημαϊκούς όρους ποιότητας.
Ακόμη και πριν την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, είναι νομικά εφικτή η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στο πλαίσιο μιας σύμφωνης με το ευρωπαϊκό ενωσιακό δίκαιο ερμηνείας του άρθρου 16, υπό το φως της σχετικής νομολογίας του ΔΕΕ αλλά πλέον και του ΣτΕ που έχει ριζικά μετεξελιχθεί τα τελευταία χρόνια.
Η αρχή της ευελιξίας με στόχο την καινοτομία και την ενίσχυση της συνεισφοράς της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, μπορεί να αναλυθεί στις παρακάτω επιμέρους αρχές:
1. Τα δημόσια Πανεπιστήμια επιχορηγούνται από την Πολιτεία με βάση το κόστος εκπαίδευσης των φοιτητών που υποδέχονται, τον αριθμό των οποίων αποφασίζουν τα ίδια.
