Στὸ κείμενό του Ὁ Χριστιανισμὸς καὶ ἡ Φιλοσοφία ὁ Κόντογλου ἰσχυρίζεται ὅτι πρόκειται γιὰ δύο πραγματικότητες τόσο ἀντίθετες, ὅσο ὁ Θεὸς καὶ ὁ σατανᾶς! “Ὁ Χριστὸς εἶπε: Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔρχεται μετὰ παρατηρήσεως, ἤγουν [ἐξηγεῖ ὁ Κόντογλου:] ὁ ἄνθρωπος δὲν ξαναγεννιέται πνευματικὰ καὶ δὲν μπαίνει στὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ νὰ ἐξετάζει μὲ τὸ μυαλό του τὰ θεϊκὰ πράγματα”.
Ὅμως τὸ Εὐαγγέλιο ἀναφέρεται σὲ κάτι τελείως διαφορετικό, σὲ ὅσους περίμεναν τὴν Βασιλεία ἐντοπισμένη στὸν χῶρο καὶ τὸν χρόνο σὰν ἕνα ἐξωτερικὸ φαινόμενο, προειδοποιῶντας ὅτι δὲν εἶναι κάτι νὰ τὸ παρατηρήσεις ἀπὸ μακριά, ἀλλὰ συμβαίνει στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου ἢ πάντως ἐκεῖ ἔχει τὴν κύρια καὶ οὐσιώδη σημασία του. Αὐτὸ εἶναι ὁλοφάνερο στὸ κείμενο, τὴν παρερμηνεία τοῦ ὁποίου ἴσως εὐνόησαν ἄλλες σελίδες τῆς Βίβλου. Ἂς σκεφτοῦμε λοιπὸν τὴν ἴδια τὴν ἁπλότητα, πάντα μὲ σεβασμὸ στὸ πρόσωπο τοῦ Κόντογλου, τὸ ὁποῖο καθόλου δὲν ζημιώνεται ἀπὸ μερικὲς ὑπερβολὲς ἢ ἀπερισκεψίες.
