Ἡ ἀνάπτυξη τῆς ἐπιθυμίας ὁδηγεῖ πέρα ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία, πέρα ἀπὸ κάθε ἀγαθὸ ποὺ ὑπάρχει ἢ λείπει, ὥστε πράγματι ἡ νόηση εἶναι ἡ δύναμη ποὺ ἀνήκει στὴν τελειότητα τῆς συναναστροφῆς Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, μέσα στὴν ὁποία σὰν νὰ βυθίζεται ἐπίσης ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξη, ἑπομένως καὶ ἡ ἴδια ἡ ἐπιθυμία, ἡ ὁποία τότε δὲν γνωρίζει ἀπογοήτευση.