Μόνο ἐδῶ, στὴ πατρίδα μας, ἡ μέριμνα γιὰ τὴ σωτηρία της ἰδιοπροσωπείας μας, θεωρεῖται ὡς ἀντιευρωπαϊσμός, ἐθνοκεντρισμός, σκοταδισμός, συντηρητισμὸς συχνὰ δὲ καταγγέλεται ὡς ὀπισθοδρόμηση ἢ καὶ φασιστικὴ ἐπιβουλή. Ὡστόσο ἐδῶ στὴν πατρίδα μας ἡ ἔννοια του ἔθνους εἶναι ἀκόμη πανίσχυρη. Καὶ διαθέτει τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ ἐπιβιώσει. Ὅμως ὑποστηρίζεται ὅτι θὰ ἐπιβιώσουμε ἐφ’ ὅσον θὰ πραγματοποιήσουμε τὰ ὁράματά μας, ἐφ’ ὅσον χαράζουμε κατευθύνσεις καὶ διαμορφώνουμε ἰδέες. Ἃς κυττάξουμε ὅμως γύρω μας.
Πόσα ἀρχικῶς πολυεθνικὰ κράτη ὑπῆρξαν στὸ παρελθὸν ποὺ σχηματίσθηκαν ἀπὸ μετανάστες. Στὰ κράτη αὐτὰ οἱ μετανάστες πραγματοποίησαν τὰ ὁράματά τους, χάραξαν κατευθύνσεις, διεμόρφωσαν ἰδέες. Αὐτὰ ὅμως δὲν ἐμπόδισαν τὴν πλήρη ἀφομοίωσή τους καὶ τὴν πλήρη ἐξαφάνιση της ἐθνικῆς τους ταυτότητας. Ἀντίθετα ὑπάρχουν ἔθνη ποὺ διασώθηκαν καὶ δημιουργοῦν μολονότι ἔμειναν ἐπὶ αἰῶνες χωρὶς κράτος, χωρὶς πατρίδα ἀκόμη καὶ ὑπὸ καθεστὼς ἀσυλείας. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα, ἀλλ’ ὄχι τὸ μόνο, εἶναι καὶ τὸ δικό μας ἔθνος.
_________
Ἀποσπάσματα ἀπὸ δύο ὁμιλίες τοῦ μακ. Χριστόδουλου, γιὰ τὰ 25 Χρόνια ἀπὸ τὴν ἔνταξη τῆς Ἑλλάδας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση (3/2/2007) καὶ γιὰ τὸν Λόγο καὶ ρόλο τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Ἑνωμένη Εὐρώπη (29/6/2000)
Σελ. 12345
