Άλλες οι δυνατότητες, άλλη η κατανόηση. Μόνο με δυνατότητες βουτάμε σε ένα γκρεμό! Η κατανόηση θα μας σταματήσει. Άρα σκεφτείτε τον Σοφοκλή, σκεφτείτε το Θουκυδίδη, σκεφτείτε με όρους κατανοήσεως όχι με όρους αντιδράσεως. Η αντίδραση χωρίς κατανόηση μπορεί να είναι και ολέθρια…
Να φιλοσοφούμε όχι με όρους φυσικότητας του θανάτου αλλά με όρους πνευματικότητας του θανάτου. Να μην σκεφθούμε με όρους γατούλας, σκυλιού ή ελέφαντα. Μας νοιάζει μια νέα σχέση με τον χρόνο, όχι μόνο το μήκος και η επέκταση της ζωής…
Τρομοκρατηθήκαμε επειδή χάσαμε βεβαιότητες – βεβαιότητες μέσα στις οποίες νιώθαμε ακλόνητοι. Ένας φτωχός θρησκευτισμός έχει έρθει και καταλαμβάνει τον κόσμο πίσω από τον ορθολογισμό της επιστήμης…
Ο data είναι υπάκουος στο πρόγραμμά του και στον χρόνο του προγράμματός του. Είναι το πρόβλημα της αδυναμίας των αλγορίθμων, οι οποίοι φιλοδοξούν να καθορίζουν τα συναισθήματα και τις ηθικές αποφάσεις. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σήμαινε το τέλος πια κάθε ανθρωπινότητος. Γιατί; Γιατί το πρόγραμμα θα ερχόταν να αντικαταστήσει τη συνείδηση, η οποία, μόνη αυτή, είναι ικανή για το διαφορετικό…
Έχουμε ανάγκη από μια ηθική διάσταση της παγκοσμιώσεως, εκείνης που άρχισε το ‘90 με μόνο οικονομικά χαρακτηριστικά. Τώρα μπαίνει το δίλημμα. Γυρνάνε πίσω τα έθνη στον εαυτό τους ή ξεδιπλώνεται και η ηθική πια της παγκοσμιώσεως; Έγνοια για αδύνατους, ελαφρύνσεις δανείων, βοήθεια στην Αφρική, αλληλεγγύη και μια διαφορετική σχέση με τη φύση και το περιβάλλον…
