Νομίζω εἶναι δύσκολο νὰ εἰπωθεῖ πιὸ καθαρά: νὰ παραμένεις στὴν σχέση ὅταν δὲν ὑπάρχει σχέση, εἶναι ἀδύνατο νὰ συμβεῖ καὶ δὲν νοεῖται.
Αὐτὸ ποὺ ὑπάρχει ὅταν δὲν ὑπάρχει σχέση, εἶναι κάποιας μορφῆς καὶ ἔντασης δουλεία, ἑπομένως ἡ συντήρησή της σημαίνει ἀπόσταση ἀπὸ τὸν Χριστό, ὄχι μίμηση. Ὁ Χριστὸς δὲν ἔβλαψε ὅσους θέλησαν νὰ τοῦ κάνουν κακό, ἀλλὰ δὲν ἔγινε δοῦλος τους, οὔτε προσπάθησε νὰ τοὺς ὑποδουλώσει ἢ νὰ τοὺς “ὑπηρετήσει” μὲ τὸ στανιό.
Ὁ γάμος δὲν εἶναι εἰσπήδηση σὲ μαρτύριο ἀλλὰ εἴσοδος σὲ ἀκόμα μεγαλύτερη ἐλευθερία, ἑνότητα καὶ ἐπίγνωση. Οἱ δυσκολίες ποὺ χρειάζεται νὰ ὑπομένει τὸ ζευγάρι, εἶναι στὶς ἐξωτερικὲς συνθῆκες, τὴν οἰκονομική τους κατάσταση, τὰ ζητήματα ὑγείας, καὶ φυσικὰ σὲ ὅσες ἰδιοτροπίες καὶ ἐλαττώματα τοῦ χαρακτῆρα ταλαιπωροῦν εἰς πεῖσμα τῆς σχέσης καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν ἀπουσία της. Τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν πρέπει νὰ καταβάλλει τὴν σχέση, ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχει σχέση.
Ἐδῶ ἐντάσσεται ἡ περίπτωση τοῦ λύκου ποὺ ἔγινε ἀρνάκι.
Ὑπῆρχε ἡ δυνατότητα τῆς ἀλλαγῆς, καὶ ἔχοντας ζήσει τὴν δυνατότητα αὐτὴ ὁ ὑπομονετικὸς σύζυγος συμπαραστάθηκε. Δὲν συμπαρίστασαι στὸν βρόντο. Ὁ Χριστὸς ὄχι μόνο δὲν σχετίστηκε μὲ τοὺς βασανιστές του, ἀλλὰ δὲν ἀπάντησε κἂν σὲ ἕνα ἐρώτημα, σὲ ἐκεῖνον ποὺ ζήτησε νὰ μάθει “ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια”, ἐπειδὴ γνώριζε ὅτι δὲν ἐνδιαφερόταν πραγματικὰ γιὰ τὴν ἀπάντηση. Ἡ ἁπλὴ ἀπουσία ἐνδιαφέροντος γιὰ τὴν ἀλήθεια, οὔτε κἂν ἡ ἀγριότητα τοῦ κακοποιοῦ, ἦταν ἀρκετὴ γιὰ νὰ τὸν ἀπομακρύνει.
Σελ. 1234567
