Στὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ καταγράφεται ἡ συζήτηση τοῦ ἀρχιτέκτονα Λ. Ζαούσση μὲ μία ἀπόφοιτο τῆς ἀρχιτεκτονικῆς γιὰ πιθανὴ συνεργασία τους. Ἡ συζήτηση δὲν εἶναι σύντομη, ἀλλὰ ἀξίζει τὸν κόπο νὰ τὴν διαβάσετε ἐπειδὴ ἀποτελεῖ (ἄλλο ἕνα) τεκμήριο τῆς διαβρωτικῆς ἐπιρροῆς τῆς ἀριστερᾶς στὴν ἐκπαίδευση, καὶ πόσο δύσκολο εἶναι γιὰ τὴν κοινωνία μας νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ κεντρικὸ αὐτὸ καὶ καθοριστικὸ πρόβλημα, ἀκόμη κι ἂν ἤθελε νὰ ἀπαλλαγεῖ. Πρὸς τὸ παρὸν οὔτε κἂν τὸ ἔχει συνειδητοποιήσει καὶ ἁπλῶς συζητάει ἂν θὰ ἔχουμε βάσεις στὰ διαγωνίσματα, κ.λπ.

*

Πριν λίγο καιρό μια φίλη μου με ρώτησε αν θα μπορούσα να πάρω μια κοπέλα που μόλις είχε πάρει πτυχίο Αρχιτεκτονικής από μια από τις Σχολές της χώρας μας ως “ασκούμενη”. “Δεν θέλει χρήματα” μου είπε.

Προφανώς, σκέφτηκα, αυτό θα πει “ασκούμενη”.

Της απάντησα ότι δεν υπόσχομαι τίποτα αλλά ότι πολύ ευχαρίστως θα την συναντούσα για να δω καταρχάς το πορτφόλιο της. Κανόνισα μάλιστα να συναντηθούμε μεσημέρι σε κάποιο καφέ για να αισθάνεται πιο άνετα, όπερ και εγένετο.

Ήταν μια συμπαθητική και ευγενική κοπέλα. Της ζήτησα να μου δείξει τα projects που είχε σχεδιάσει και ποιοί ήταν οι καθηγητές της. Κάποιους τους ήξερα, ένας μάλιστα ήταν και φίλος μου. Μου είπε με μεγάλη χαρά ότι ήταν αριστούχα.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Σελ. 12345678