Τί σημασία ἔχουν τὰ κίνητρα καὶ οἱ ἐμπνεύσεις τοῦ Heitz ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ ὑποτιθέμενοι ‘χριστιανοὶ πατέρες’ τῆς Εὐρώπης, ὅπως ὁ Kalergi, ἔσπευσαν νὰ ἀπορρίψουν τὸν Σταυρὸ ὅταν ἔφερε ἀντίρρηση … ἡ Τουρκία!
Αὐτὸ καὶ μόνο θὰ ἀρκοῦσε, ἂν κάποιος θέλει νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ σωστὰ συμπεράσματα, καὶ δὲν εἶναι μόνον αὐτό.
Διότι μόλις ἡ Τουρκία ἔφερε ἀντίρρηση γιὰ τὴν χρήση τοῦ Σταυροῦ στὴν σημαία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, ὁ Kalergi (βλ. Ἐπιστολὴ τοῦ Kalergi στὸν P. Levy, 15 Ἀπρ. 1952) πρότεινε ἀδίστακτα νὰ συμπεριληφθεῖ στὴν σημαία μαζὶ μὲ τὸν Σταυρὸ τὸ σχῆμα τῆς ἡμισελήνου!, προεικάζοντας ἔτσι —ὁ Kalergi καὶ ὄχι κάποιος πολυπολιτισμικάριος τῶν ἡμερῶν μας— τὸν ἀχταρμᾶ ποὺ ἔχει ἀντὶ ὁρίζοντος ὁ εὐρωπαϊκὸς τυχοδιωκτισμός.
Ἂν ὁ Καλέργκι δὲν μποροῦσε νὰ καταλάβει τί σημαίνει ἡ εἰσαγωγὴ τῆς ἡμισελήνου στὴν σημαία ἀνεξαρτήτως τῆς ὅποιας διάθεσης τῆς Τουρκίας νὰ ἐξευρωπαϊσθεῖ, ἔχει ἤδη καταδικάσει τὸν ἑαυτό του πολὺ χειρότερα ἀπὸ ὅσο θὰ μποροῦσε νὰ τὸ κάνει ὁποιοσδήποτε ἐπικριτής του. Ἔπειτα εἶναι ἄλλο νὰ ὑποστηρίζεις τὸ λαϊκὸ κράτος καὶ τὴν ὑποβάθμιση τῆς θρησκείας, καὶ τελείως ἄλλο νὰ βάζεις ὅλα τὰ θρησκευτικὰ σύμβολα μαζὶ στὴν σημαία.
