Ακόμη και πριν την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, είναι νομικά εφικτή η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στο πλαίσιο μιας σύμφωνης με το ευρωπαϊκό ενωσιακό δίκαιο ερμηνείας του άρθρου 16, υπό το φως της σχετικής νομολογίας του ΔΕΕ αλλά πλέον και του ΣτΕ που έχει ριζικά μετεξελιχθεί τα τελευταία χρόνια.

Η αρχή της ευελιξίας με στόχο την καινοτομία και την ενίσχυση της συνεισφοράς της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, μπορεί να αναλυθεί στις παρακάτω επιμέρους αρχές:

1. Τα δημόσια Πανεπιστήμια επιχορηγούνται από την Πολιτεία με βάση το κόστος εκπαίδευσης των φοιτητών που υποδέχονται, τον αριθμό των οποίων αποφασίζουν τα ίδια.

Η Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας της Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΑΔΙΠ) μπορεί να αναλάβει το έργο της κοστολόγησης της φοίτησης.

Τα δημόσια Πανεπιστήμια διαχειρίζονται με τα δικά τους κριτήρια την επιχορήγηση της Πολιτείας, στη βάση ενός ενιαίου προϋπολογισμού που περιλαμβάνει και τις αποδοχές όλου του προσωπικού που απασχολούν.

2. Τα Πανεπιστήμια αξιολογούνται ως προς τα ακαδημαϊκά ( διδακτικά και ερευνητικά ) αλλά και ως προς τα αναπτυξιακό τους αποτελέσματα από την ΑΔΙΠ. Ελέγχονται ως προς την οικονομική τους διαχείριση από διεθνώς αναγνωρισμένες εταιρείες auditing.