Ἀκολουθεῖ μεγάλη εὐχὴ στὸν Χριστό, γιὰ τὴν πρωτοβουλία τοῦ ἔρωτά Του γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, τὴν ὁποία φανερώνει ἡ Ἐνανθρώπηση καὶ τὸ Πάθος Του, νὰ δίνει ὁ Ἴδιος στὸ ζευγάρι τὴν δική Του ἐρωτικὴ ὁρμή, καὶ ἀκόμη ἀπόλαυση εὐτεκνίας. Ἀκολουθεῖ ἡ Στεφάνωση τοῦ ζευγαριοῦ, ζητῶντας ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τοὺς στείλει τὴν θεία δόξα καὶ ἀξία.
Διαβάζεται χωρίο τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παύλου πρὸς Ἐφεσίους 5, 20–33, ὅπου οἱ ἐντολὲς τοῦ Ἀπόστολου στοὺς μελλόνυμφους, καὶ ἰδίως στὸν ἄνδρα νὰ ἀγαπάει τὴν συζυγό του ὅπως ἀκριβῶς τὸν ἑαυτό του.
Στὴν συνέχεια διαβάζεται χωρίο ἀπὸ τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο κατὰ Ἰωάννην 17, 10–26, ὅπου ἡ ἀρχιερατικὴ προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Θεὸ Πατέρα νὰ δίνει ἁγιότητα καὶ ἀλήθεια, ἀπ’ ὅπου μεγαλώνει ἡ ἑνότητα τῶν δικῶν Του μαζί Του καὶ μεταξύ τους.
Ἀκολουθοῦν εὐχὲς γιὰ ὅλους τοὺς παριστάμενους, δόξα στὴν Ἁγία Τριάδα, καὶ νέα εὐχὴ στὸν Χριστό, γιὰ τὴν ἀγάπη Του στὴν Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι ἡ μητέρα ὅλων τῶν ζωντανῶν, ζητῶντας Του νὰ ἐμπνέει στοὺς νεόνυμφους πόθο γιὰ τὸν Ἴδιο καὶ νὰ κάνει τὴν σχέση τους ὁδὸ γιὰ τὸ Πρόσωπό Του, ὥστε νὰ προχωροῦν στὴν ἄχρονη ζωὴ τῆς ἐνοίκησης μαζί Του, καὶ νὰ πλησιάζει σὲ ὅλους ἑνώνοντας τὸν ἑαυτό Του μὲ ὅσους Τὸν ποθοῦν.
