Ἔπειτα ὁ Λειτουργὸς ἀπευθύνεται χωριστὰ στὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναίκα, προτρέποντας τὸν ἄνδρα νὰ πάρει καὶ νὰ τοῦ παραδώσει ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Χριστό, τὰ δακτυλίδια. Μὲ τὰ δακτυλίδια ὁ Λειτουργὸς κάνει τὸ σχῆμα τοῦ Σταυροῦ στὴν κεφαλὴ τοῦ ἀνδρὸς λέγοντας τὴν γαμήλια εὐχὴ στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδας, καὶ μετὰ κάνει τὸ ἴδιο μὲ τὴν γυναίκα — τρεῖς φορὲς στὸν καθένα, ἔπειτα σταυρώνει καὶ τοὺς δύο καὶ τὰ φοράει στὰ δεξιά τους δάκτυλα.
Ὁ παράνυμφος ἀλλάζει τὰ δακτυλίδια, ἐνῷ ὁ Λειτουργὸς δοξάζει τὸν Θεό, ἐπειδὴ θέλει γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἔλθουν σὲ ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειας καὶ νὰ σωθοῦν. Δίνει στοὺς μελλόνυμφους ἀπὸ μιὰ ἀναμμένη λαμπάδα καὶ εἰσέρχεται στὸ Ἱερὸ Βῆμα.
Τὸ Πλήρωμα ὑμνεῖ τὸν Θεὸ καὶ προσεύχεται γιὰ πίστη καὶ ἀγάπη, εὔχεται γιὰ ὅλο τὸν κόσμο καὶ γιὰ τοὺς μελλόνυμφους, εὔχεται γιὰ τὸν γάμο τους νὰ εὐλογηθεῖ, δηλαδὴ νὰ γίνει Μυστήριο θεογνωσίας καὶ φανέρωσης τῆς ἀληθινῆς ζωῆς, νὰ ἔχουν ἀγάπη, νὰ εὐφρανθοῦν μὲ τὴν ἀπόκτηση τέκνων, καὶ νὰ μὴ ταλαιπωρηθοῦν ἀπὸ θλίψεις.
Ἀκολουθεῖ μεγάλος ὕμνος στὴν Ἁγία Τριάδα ὡς πηγὴ ὅλης τῆς ἀγάπης, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι τὸ ὄντως ἐραστὸ καὶ ἀγαπητό, ὁ Ἴδιος ἐμπνέει τὴν ἀγάπη ποὺ ἑνώνει τὰ πλάσματά Του μὲ τὸν Ἴδιο. Ὁ Λειτουργὸς εὔχεται γιὰ τὸ ζευγάρι νὰ φανερώνει στὸν ἑαυτό του τὴν θεία Εἰκόνα, ποὺ εἶναι ἡ ἀγάπη.
