Αντιθέτως, της είπαν ότι προέχει να την μάθουν να “σκέφτεται ελεύθερα”… να σκέφτεται “απαλλαγμένη από αγκυλώσεις ενός αμαρτωλού παρελθόντος”. Στην πραγματικότητα όμως συμβαίνει το αντίθετο.
Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία, νοητή ή άλλη, όταν δεν σέβεσαι την ιδιοκτησία του άλλου. Όταν δεν σέβεσαι την ελευθερία του άλλου! Όταν δεν έμαθες ότι δεν υπάρχει ελευθερία αν δεν υπάρχει μια ευνομούμενη κοινωνία- ότι αυτοί ακριβώς οι νόμοι που της λένε ότι την “περιορίζουν”, ότι “αλυσοδένουν την σκέψη της”, είναι ακριβώς αυτοί που της εξασφαλίζουν την ελευθερία της. Ότι αν δεν υπήρχαν αυτοί οι νόμοι, θα ίσχυε ο νόμος της ζούγκλας ο οποίος στο δικό μου “μουχλιασμένο μυαλό” δεν συνάδει και πολύ με την προσωπική ελευθερία…
