– Ὄνομα δὲν ἔχω,
εἶμαι μιὰ σταλιά!
– Πῶς νὰ σὲ φωνάζω;
– Εἶμαι ὅλο χαρά.
Λέγε με χαρά.
– Νά ῾σαι πάντα μιὰ χαρά,
ὄμορφη χαρούλα
ποὺ εἶσαι μιὰ σταλιά!
Γλύκα θὰ σὲ λέω,
θὰ σὲ λέω χαρά.
Γέλα μου γλυκά,
νά ῾σαι πάντα μιὰ χαρά!
[Μπλέηκ, Τραγούδια της αθωότητας,
μτφρ. Γ. Μπλάνας]
